نرخ تغییرات بدهی های مالی (استاندارد شده)
factor.formula
بدهی های مالی =
بدهی های مالی شامل بدهی های بهره دار متعهد شده توسط شرکت ها است که عمدتاً منعکس کننده مقیاس فعالیت های تامین مالی انجام شده توسط شرکت ها با استفاده از اهرم مالی است. این بدهی ها از قابلیت اطمینان و شفافیت بالایی در حسابداری و فضای کمی برای دستکاری سود برخوردارند. به طور خاص، آنها شامل موارد زیر هستند: وام های کوتاه مدت (وام های بانکی که باید در کوتاه مدت بازپرداخت شوند و غیره)، بدهی های مالی معاملاتی (بدهی های مالی نگهداری شده برای اهداف معاملاتی)، اسناد پرداختنی (اسناد پرداختنی ناشی از معاملات تجاری)، بدهی های غیرجاری سررسید شده ظرف یک سال (بدهی های بلندمدت سررسید شده در سال آینده)، وام های بلندمدت (بدهی های بلندمدت با مدت بیش از یک سال) و اوراق قرضه پرداختنی (اوراق قرضه منتشر شده توسط شرکت ها).
میانگین کل دارایی ها =
میانگین کل دارایی ها برای استانداردسازی تغییرات در بدهی های مالی استفاده می شود و نشان دهنده میانگین اندازه دارایی های یک شرکت در طول دوره گزارش دهی است. استفاده از میانگین به جای مقدار پایان دوره، سطح دارایی ها را در طول دوره گزارش دهی دقیق تر منعکس می کند، در نتیجه از سوگیری ناشی از نوسانات اتفاقی در دارایی ها در پایان دوره اجتناب می شود.
نرخ تغییرات بدهی های مالی (استاندارد شده) =
فرمول محاسبه نرخ تغییرات بدهی های مالی (استاندارد شده). صورت کسر، تفاوت بین بدهی های مالی در دوره گزارش دهی اخیر و بدهی های مالی در مدت مشابه سال قبل است که نشان دهنده افزایش یا کاهش خالص بدهی های مالی شرکت در طول دوره گزارش دهی است. مخرج کسر، میانگین کل دارایی ها است که تغییرات در بدهی های مالی را استاندارد کرده و تأثیر اختلافات اندازه شرکت را از بین می برد و تغییرات در اهرم مالی شرکت های با اندازه های مختلف را قابل مقایسه می کند.
معنی هر پارامتر در فرمول به شرح زیر است:
- :
مجموع بدهی های بهره دار متعهد شده توسط شرکت، شامل وام های کوتاه مدت، بدهی های مالی معاملاتی، اسناد پرداختنی، بدهی های غیرجاری سررسید شده ظرف یک سال، وام های بلندمدت و اوراق قرضه پرداختنی.
- :
میانگین اندازه دارایی شرکت در طول دوره گزارش دهی است که به عنوان میانگین کل دارایی ها در ابتدا و انتهای دوره محاسبه می شود.
- :
به مجموع بدهی های مالی یک شرکت در پایان آخرین دوره گزارشگری حسابداری اشاره دارد.
- :
به مجموع بدهی های مالی یک شرکت در همان نقطه زمانی در سال مالی قبل و آخرین دوره گزارشگری اشاره دارد.
factor.explanation
نرخ تغییرات بدهی های مالی (استاندارد شده) نشان دهنده تغییرات در استراتژی تأمین مالی بدهی و اهرم مالی شرکت در طول دوره گزارش دهی است. این شاخص همبستگی خاصی با سودآوری آتی شرکت و بازده سهام دارد. از یک سو، اگر شرکت با افزایش بدهی های مالی از فعالیت های توسعه یا سرمایه گذاری پشتیبانی کند، ممکن است نشان دهنده رشد سودآوری در آینده باشد؛ از سوی دیگر، افزایش بیش از حد بدهی های مالی نیز خطرات مالی بالاتری را به همراه خواهد داشت. استانداردسازی این شاخص مقایسه بین شرکت های مختلف با اندازه های متفاوت را معنادارتر می کند. به طور کلی، تغییر قابل توجه در این شاخص، چه افزایش قابل توجه و چه کاهش قابل توجه، شایسته توجه سرمایه گذاران است، زیرا ممکن است نشان دهنده تغییری در استراتژی تجاری و مشخصات ریسک آتی شرکت باشد. این شاخص می تواند به عنوان مرجع مهمی برای ارزیابی ریسک مالی و سطح اهرم شرکت عمل کرده و به سرمایه گذاران در تصمیم گیری های سرمایه گذاری کمک کند.