ضریب چولگی منفی، میزان چولگی توزیع بازده دارایی ها، به ویژه میزان چولگی چپ را کمی می کند. این شاخص عمدتا برای ارزیابی احتمال بازده های منفی بزرگ در آینده استفاده می شود. در مدیریت ریسک و ساختار سبد سهام، ضریب چولگی منفی یک عامل ریسک کلیدی است که به سرمایه گذاران کمک می کند تا دارایی هایی با پتانسیل ریسک نزولی بیشتر را شناسایی و از آن ها اجتناب کنند. ضریب چولگی منفی بالاتر معمولاً به این معنی است که دنباله چپ توزیع بازده ضخیم تر است، که نشان می دهد دارایی بیشتر مستعد بازده های منفی شدید است. بنابراین، سهامی که دارای ضرایب چولگی منفی بالایی هستند، به طور کلی به عنوان دارای "ریسک سقوط" بالاتری در نظر گرفته می شوند. هنگام تخصیص چنین دارایی هایی، سرمایه گذاران تمایل دارند برای جبران زیان های بالقوه بزرگ خود، حق بیمه ریسک بالاتری را مطالبه کنند.