① هدف از عامل رشد، کمی‌سازی توسعه کسب‌وکار و پتانسیل رشد سود شرکت در یک دوره زمانی مشخص است. این عامل بر رشد سودآوری شرکت در کوتاه‌مدت متمرکز است و به عامل سودآوری و رشد کوتاه‌مدت تعلق دارد. ② این عامل با استفاده از روش سالانه تک‌فصلی محاسبه می‌شود. انتخاب تک‌فصل برای انعکاس به‌موقع‌تر آخرین شرایط عملیاتی و تغییرات سود شرکت است؛ از روش سالانه استفاده می‌شود تا اثر عوامل فصلی حذف شود و داده‌ها در دوره‌های زمانی مختلف قابل مقایسه باشند. ③ مزیت نرخ رشد سالانه این است که می‌تواند تغییرات شرکت را نسبت به مدت مشابه سال قبل به‌طور مستقیم منعکس کند، دقیق‌تر رشد سودآوری واقعی شرکت را ارزیابی کند و تداخل نوسانات در سری‌های زمانی را کاهش دهد. در مقایسه با مقدار افزایش، شاخص نرخ رشد برای مقایسه شرکت‌های با اندازه‌های مختلف مناسب‌تر است و مقدار افزایش بیشتر تحت تأثیر پایه‌های تاریخی قرار می‌گیرد. ④ این عامل با استفاده از سود خالص قابل انتساب به سهامداران شرکت مادر محاسبه می‌شود. دلیل این امر این است که سود خالص قابل انتساب به شرکت مادر می‌تواند سودآوری واقعی شرکت را بهتر منعکس کند و تأثیر منافع سهامداران اقلیت را حذف کند. ⑤ این عامل برای ارزیابی تمام صنایع و شرکت‌ها قابل استفاده است، اما هنگام تحلیل، لازم است در ترکیب با ویژگی‌های صنعت و شرایط خاص شرکت، تجزیه و تحلیل عمیقی انجام شود. به عنوان مثال، صنایع چرخه‌ای یا شرکت‌های در مرحله توسعه سریع ممکن است نرخ رشد سالانه بالاتری داشته باشند.