Bu faktör, davranışsal finansta "yatırımcıların sürekli bilgilere yeterince tepki vermediği" görüşüne dayanmaktadır. Yazar, yatırımcıların güçlü sürekliliğe sahip sık ancak küçük hisse senedi fiyat değişikliklerine yeterince tepki vermediğine, ancak az sayıda ancak önemli hisse senedi fiyat değişikliklerine daha duyarlı olduğuna inanmaktadır. Bu nedenle, son 12 aydaki kümülatif getiri pozitif olduğunda (yani $PRET$ pozitif olduğunda), düşen işlem günü oranı yükselen işlem günü oranından yüksekse (yani $%neg > %pos$), bu piyasanın yükseliş sırasında birçok küçük düşüş yaşadığı ve bilgi sürekliliğinin güçlü olduğu anlamına gelir. O zaman bu faktörün değeri negatiftir ve beklenen gelecekteki getiri daha düşük olacaktır; aksine, son 12 aydaki kümülatif getiri pozitifse ve yükselen işlem günü oranı düşen işlem günü oranından yüksekse, bu faktörün değeri pozitiftir ve beklenen gelecekteki getiri daha yüksek olacaktır. Tersine, son 12 aydaki kümülatif getiri negatif olduğunda, mantık tersine döner. Bu nedenle, faktör ne kadar yüksekse, getiri yönü ile yükselen ve düşen işlem günlerinin oranı yönü arasındaki tutarlılık o kadar yüksek olur ve beklenen gelecekteki getiri o kadar yüksek olur. Bu faktör temel olarak getiri trendinin tutarlılığını yakalar ve piyasanın momentum etkisinin gücünü ölçmek için kullanılabilir. Bu faktörün doğrudan momentumu ölçmediği, ancak getiri momentumu ile bilgi sürekliliği arasındaki tutarlılığı ölçtüğü unutulmamalıdır. Mutlak değer ne kadar düşükse, bilgi sürekliliği o kadar güçlüdür, bu da piyasanın hisse senedi fiyat değişikliklerine tepkisinin daha zayıf olduğunu dolaylı olarak gösterir ve bunun tersi de geçerlidir.