İşletme Giderleri - Sabit Kıymet Kalıntıları
factor.formula
İşletme gideri regresyon modeli:
burada:
- :
i-inci çeyreği temsil eder, i ∈ {0, 1, 2, ..., N-1}, geriye dönük çeyreklik seriyi temsil eder, burada 0 en son çeyreği, N geriye dönük toplam çeyrek sayısını temsil eder ve varsayılan N = 8'dir. Örneğin, N = 8 ise, veriler geçmiş 8 çeyrekten elde edilen kesit verileri kullanılarak regresyona tabi tutulur.
- :
i-inci çeyrekteki toplam işletme giderinin Z-Skoru standardizasyonlu değeri. Z-Skoru standardizasyon formülü (X - μ) / σ'dir, burada X orijinal işletme gideridir, μ geçmiş N çeyrekteki işletme giderinin ortalamasıdır ve σ geçmiş N çeyrekteki işletme giderinin standart sapmasıdır. Standartlaştırma işlemi, farklı şirketler ve zaman dilimleri arasındaki işletme gideri değerlerindeki farklılıkları ortadan kaldırır.
- :
i-inci çeyrekteki sabit kıymetlerin Z-Skoru standardizasyonlu değeri. Z-Skoru standardizasyon formülü (X - μ) / σ'dir, burada X orijinal sabit kıymetlerdir, μ geçmiş N çeyrekteki sabit kıymetlerin ortalamasıdır ve σ geçmiş N çeyrekteki sabit kıymetlerin standart sapmasıdır. Standardizasyon, farklı şirketler ve zaman dilimleri arasındaki sabit kıymet değerlerindeki farklılıkları ortadan kaldırır.
- :
Regresyon modelinin kesişim terimi, sabit kıymetler 0 olduğunda standartlaştırılmış işletme giderinin beklenen değerini temsil eder. Z-Skoru standardizasyonundan sonra, kesişim terimi genellikle 0'a yakındır.
- :
Regresyon modelinin eğimi, sabit kıymetlerdeki her bir birimlik değişiklik için standartlaştırılmış işletme giderlerindeki beklenen değişimi temsil eder ve büyüklüğü işletme giderlerinin sabit kıymetlere duyarlılığını gösterir.
- :
i-inci çeyreğin regresyon kalıntısı. Mevcut sabit kıymet seviyesinde, fiili işletme giderleri ile model tahminleri arasındaki farkı temsil eder. Özellikle i = 0 olduğunda, kalıntı değeri $\epsilon_0$ bu faktörün değeridir.
factor.explanation
İşletme gideri-sabit kıymet kalıntı faktörünün (OCFA Kalıntısı) temel mantığı, bir işletmenin belirli bir sabit kıymet yatırım düzeyi altında işletme giderlerini kontrol etme yeteneğini belirlemektir. Bu faktör, diğer koşullar değişmediğinde, bir işletmenin işletme giderleri ile sabit kıymet ölçeği arasında belirli bir doğrusal ilişki olması gerektiğini varsayar. Bir işletmenin fiili işletme giderleri bu doğrusal ilişkiden önemli ölçüde saptığında (kalıntıda yansıdığı gibi), bu, işletmenin işletme verimliliğinin veya yönetim kabiliyetinin anormal olabileceği anlamına gelebilir. Pozitif bir kalıntı, bir işletmenin aynı sabit kıymet yatırımı altında işletme giderlerinin yüksek olduğunu gösterir; bu da verimsizlik, kötü yönetim veya diğer anormal giderler anlamına gelebilir; negatif bir kalıntı, bir işletmenin aynı sabit kıymet yatırımı altında işletme giderlerinin düşük olduğunu gösterir; bu da daha yüksek işletme verimliliğini veya daha iyi maliyet kontrolünü temsil edebilir.
Bu faktör, geleneksel kapasite kullanım kavramıyla ilişkilidir, ancak daha çok bir işletmenin işletme giderleri ile sabit kıymet yatırımı arasındaki sapma derecesine odaklanır, basitçe sabit kıymet kullanım oranına değil. Z-Skoru standardizasyonu aracılığıyla, farklı işletme büyüklüklerinin ve sektör farklılıklarının etkisi ortadan kaldırılır ve bu faktör sektörler arası karşılaştırmalarda daha etkili hale gelir. Regresyon kalıntısının büyüklüğü, bir işletmenin işletme verimliliğinin nicel bir değerlendirmesi olarak kabul edilebilir ve nicel ticaret stratejilerinde uygulanabilir.
Ek olarak, bu faktörün inşası geçmiş N çeyrekten elde edilen tarihsel verilere dayanır ve belirli bir istikrar derecesine sahiptir. Üç aylık frekans verilerinin seçimi, şirketin kısa vadeli dalgalanmalardan ziyade orta ve uzun vadeli işletme verimliliğindeki değişiklikleri yansıtmak için daha uygundur. Geriye dönük testler yaparak ve tarihsel kalıntıları analiz ederek, bu faktörün gelecekteki hisse senedi getirilerini tahmin etmedeki etkinliği belirlenebilir.