گردش حساب‌های پرداختنی (TTM)
factor.formula
گردش حساب‌های پرداختنی (TTM):
میانگین حساب‌های پرداختنی:
در این میان، بهای تمام شده کالای فروش رفته (TTM) نشان دهنده هزینه عملیاتی (یا هزینه فروش) 12 ماه اخیر است، حساب‌های پرداختنی ابتدای دوره و حساب‌های پرداختنی پایان دوره به ترتیب نشان دهنده حساب‌های پرداختنی در ابتدا و انتهای دوره هستند. میانگین حساب‌های پرداختنی، میانگین حسابی حساب‌های پرداختنی در ابتدا و انتهای دوره است که برای نشان دادن میانگین سطح حساب‌های پرداختنی در طول دوره استفاده می‌شود.
- :
بهای تمام شده کالای فروش رفته (TTM): هزینه‌های عملیاتی (یا هزینه‌های فروش) 12 ماه گذشته، که نشان دهنده هزینه‌های مستقیمی است که شرکت برای ایجاد درآمد فروش متحمل می‌شود.
- :
حساب‌های پرداختنی ابتدای دوره: مانده حساب‌های پرداختنی در ابتدای دوره گزارشگری
- :
حساب‌های پرداختنی پایان دوره: مانده حساب‌های پرداختنی در پایان دوره گزارشگری
factor.explanation
گردش حساب‌های پرداختنی (TTM) یک شاخص کلیدی برای اندازه‌گیری کارایی عملیاتی یک بنگاه است. این شاخص، توانایی یک بنگاه در مدیریت حساب‌های پرداختنی را منعکس می‌کند. به طور خاص، این شاخص، استراتژی و توانایی یک بنگاه در استفاده از اعتبار تامین‌کننده و گردش سرمایه خود را نشان می‌دهد. نرخ گردش حساب‌های پرداختنی بالاتر معمولاً به این معنی است که بنگاه می‌تواند بدهی تامین‌کننده را در مدت زمان کوتاه‌تری بازپرداخت کند. این ممکن است به این دلیل باشد که بنگاه جریان نقدی کافی دارد، قدرت چانه‌زنی ضعیفی دارد یا تمایل دارد برای کاهش ریسک اعتباری، در اسرع وقت تسویه کند؛ نرخ گردش حساب‌های پرداختنی پایین‌تر نشان می‌دهد که بنگاه ممکن است قدرت چانه‌زنی قوی‌تری در زنجیره صنعتی داشته باشد و بتواند وجوه تامین‌کننده را برای مدت طولانی‌تری در اختیار بگیرد، اما این همچنین ممکن است به این معنی باشد که بنگاه فشار بالقوه بازپرداخت بدهی کوتاه‌مدت را دارد. بنابراین، هنگام تجزیه و تحلیل نرخ گردش حساب‌های پرداختنی، لازم است بر اساس ویژگی‌های صنعت، وضعیت خود شرکت و روابط زنجیره صنعتی بالادستی و پایین‌دستی، ارزیابی جامعی انجام شود.