گردش حساب‌های دریافتنی
factor.formula
گردش حساب‌های دریافتنی:
میانگین حساب‌های دریافتنی:
در اینجا:
- :
کل درآمد عملیاتی 12 ماه گذشته (سال متحرک). TTM (دوازده ماه گذشته) به معنای استفاده از داده های 12 ماه گذشته برای محاسبه است که می تواند شرایط عملیاتی اخیر شرکت را به موقع تر منعکس کند. استفاده از داده های سالانه متحرک می تواند تأثیر نوسانات فصلی بر شاخص ها را از بین ببرد و مبنای پایدارتری برای تجزیه و تحلیل فراهم کند.
- :
میانگین مانده حساب‌های دریافتنی در دوره محاسبه (معمولاً یک سال) برای هموار کردن نوسانات موجودی حساب‌های دریافتنی ناشی از پایان ماه، پایان سه ماهه یا سایر نقاط زمانی خاص استفاده می‌شود. این شاخص به طور دقیق تری سطح متوسط استفاده از حساب های دریافتنی شرکت را در کل دوره محاسبه منعکس می کند.
- :
مانده حساب‌های دریافتنی در ابتدای دوره، به عنوان مثال مانده حساب‌های دریافتنی در ابتدای سال محاسبه می‌شود.
- :
مانده حساب‌های دریافتنی در پایان دوره، مانند مانده حساب‌های دریافتنی در پایان سال محاسبه می‌شود.
factor.explanation
نرخ گردش حساب‌های دریافتنی یک شاخص کلیدی برای سنجش کارایی مدیریت حساب‌های دریافتنی شرکت‌ها است. این شاخص سرعت تبدیل حساب‌های دریافتنی یک شرکت به وجه نقد را در یک دوره زمانی مشخص (معمولاً یک سال) نشان می‌دهد. نرخ گردش بالاتر به این معنی است که شرکت حساب‌های دریافتنی را به سرعت وصول می‌کند، نقدینگی سرمایه خوبی دارد، کارایی عملیاتی بالا و ریسک مطالبات مشکوک الوصول پایین است. نرخ گردش پایین‌تر ممکن است نشان دهنده این باشد که شرکت در وصول حساب‌های دریافتنی مشکل دارد، گردش سرمایه کند است و ریسک مطالبات مشکوک الوصول بالاست. این شاخص تحت تأثیر ویژگی‌های صنعت نیز قرار می‌گیرد و سطوح گردش در صنایع مختلف متفاوت است. هنگام مقایسه بین صنایع باید تفاوت‌های صنعت را در نظر گرفت.