نرخ گردش دارایی های جاری، نرخ گردش و کارایی عملیاتی دارایی های جاری شرکت را در یک دوره زمانی معین منعکس می کند. نرخ بالای گردش دارایی های جاری نشان می دهد که شرکت می تواند از دارایی های جاری به طور موثرتری برای ایجاد درآمد فروش استفاده کند، که به این معنی است که شرکت ظرفیت عملیاتی قوی دارد و همچنین اثربخشی مدیریت دارایی های جاری شرکت را منعکس می کند. با این حال، نرخ گردش بیش از حد بالا نیز ممکن است به این معنی باشد که شرکت سطح بسیار پایینی از دارایی های جاری را حفظ کرده است و ممکن است با خطرات نقدینگی مواجه شود. بنابراین، این شاخص باید به طور جامع در ترکیب با میانگین صنعت و داده های تاریخی خود شرکت مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. این شاخص معمولاً با سایر شرکت های صنعت مقایسه می شود تا کارایی عملیاتی و سودآوری شرکت ارزیابی شود.