این عامل "سرریز رشد حاشیه سود ناخالص" نامیده شده است تا بر معنای اصلی آن تأکید شود: بخشی از رشد حاشیه سود ناخالص که فراتر از رشد درآمد است. یک مقدار مثبت نشان می‌دهد که نرخ رشد سود ناخالص سریع‌تر از نرخ رشد درآمد عملیاتی است، که نشان‌دهنده افزایش سودآوری شرکت همزمان با افزایش درآمد است، که ممکن است ناشی از عواملی مانند بهبود توانایی قیمت‌گذاری محصول، کنترل موثر هزینه‌ها یا ساختار بهینه محصول باشد؛ مقدار منفی برعکس است و نشان می‌دهد که نرخ رشد حاشیه سود ناخالص کندتر از رشد درآمد است، که ممکن است به این معنی باشد که شرکت با فشار هزینه بیشتری یا تشدید رقابت در بازار روبرو است. این شاخص به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا شرکت‌هایی را با بهبودهای حاشیه‌ای در سودآوری شناسایی کنند و پایداری آن‌ها را بیشتر تجزیه و تحلیل کنند. در مقایسه با یک شاخص واحد رشد سود ناخالص یا رشد درآمد عملیاتی، این شاخص می‌تواند به طور مؤثرتری تغییرات جامع در سودآوری و کارایی عملیاتی شرکت را منعکس کند و یک شاخص مکمل مؤثر برای قضاوت در مورد کیفیت رشد شرکت است. در سرمایه‌گذاری کمی، این شاخص می‌تواند به عنوان بخش مهمی از استراتژی انتخاب سهام برای غربال کردن شرکت‌های با کیفیت بالا و با پتانسیل رشد سود استفاده شود.