Penunjuk ini mengukur sejauh mana sesebuah syarikat menggunakan hutang untuk beroperasi dengan mengira nisbah jumlah liabiliti kepada nilai bersih ketara. Nilai bersih ketara tidak termasuk aset dengan kecairan yang lemah dan nilai yang berpotensi melambung, menjadikan nisbah ini lebih mencerminkan keupayaan pembayaran balik hutang sebenar dan risiko kewangan syarikat. Antaranya:

• :

  Merujuk kepada jumlah keseluruhan liabiliti dalam kunci kira-kira syarikat, termasuk liabiliti jangka pendek dan liabiliti jangka panjang. Ia mencerminkan jumlah keseluruhan hutang yang perlu dibayar balik oleh syarikat dan merupakan faktor penting dalam menilai risiko kewangan syarikat.

• :

  Merujuk kepada ekuiti yang boleh diatribusikan kepada pemegang saham syarikat induk selepas menolak aset tidak cair atau tidak pasti seperti aset tidak ketara, perbelanjaan pembangunan, muhibah, perbelanjaan tertangguh jangka panjang dan aset cukai tertangguh. Ia lebih baik mencerminkan modal ekuiti yang sebenarnya boleh digunakan untuk pembayaran balik hutang oleh syarikat, menghapuskan faktor yang mungkin melebih anggaran nilai sebenar syarikat.

• :

  Merujuk kepada bahagian ekuiti dalam kunci kira-kira syarikat yang dimiliki oleh pemegang saham syarikat induk, yang mewakili kepentingan baki pemegang saham dalam aset syarikat.

• :

  Merujuk kepada aset yang dimiliki oleh sesebuah perusahaan tetapi tanpa bentuk fizikal, seperti paten, tanda dagangan, dll. Penilaian nilainya mungkin subjektif.

• :

  Ia merujuk kepada perbelanjaan yang ditanggung oleh sesebuah perusahaan dalam membangunkan produk atau teknologi baharu. Sebelum ia menjadi aset, nilainya mempunyai tahap ketidakpastian tertentu.

• :

  Ia merujuk kepada bahagian pembayaran yang dibuat oleh sesebuah perusahaan semasa memperoleh perusahaan lain yang melebihi nilai saksama aset bersih perusahaan yang diperoleh. Penilaian nilainya adalah subjektif dan tidak pasti pada tahap tertentu.

• :

  Merujuk kepada perbelanjaan yang telah berlaku tetapi tempoh pelunasan melebihi satu tahun, seperti perbelanjaan pengubahsuaian. Nilainya mungkin berkurangan dari semasa ke semasa.

• :

  Ia merujuk kepada aset yang boleh digunakan untuk mengimbangi cukai pendapatan masa hadapan yang perlu dibayar disebabkan oleh perbezaan sementara yang boleh ditolak, dan nilainya bergantung pada keuntungan masa hadapan syarikat.