این عامل به دسته عوامل رشد تعلق دارد که میزان رشد سودآوری شرکت را اندازه گیری می کند. به طور کلی، عامل رشد، مقدار رشد یا نرخ رشد را بر اساس داده های مالی تاریخی محاسبه می کند. این عامل از روش محاسبه سالانه برای یک فصل استفاده می کند که می تواند به موقع تر تغییرات سودآوری شرکت را در کوتاه مدت منعکس کند. در میان آنها، داده های TTM (دوازده ماه گذشته) می تواند تأثیر نوسانات در داده های مالی یک فصل را هموار کند و نتایج تجزیه و تحلیل را قوی تر کند. تغییرات سالانه کمتر از تغییرات ماهانه تحت تأثیر عوامل فصلی قرار می گیرند، بنابراین برای مقایسه افقی مساعدتر هستند. در مقایسه با نرخ رشد، مقدار رشد (یعنی تفاوت مقدار مطلق) می تواند مقیاس مطلق تغییرات سودآوری شرکت را بهتر منعکس کند و نسبت به مقدار پایه حساسیت کمتری دارد. این عامل به ویژه برای تجزیه و تحلیل تغییرات عملکرد یک فصل شرکت مناسب است، به ویژه هنگامی که نوسانات قابل توجهی در عملکرد وجود دارد، می تواند بهتر روندهای توسعه و خطرات احتمالی شرکت را نشان دهد.