بازده دارایی‌های عملیاتی خالص
factor.formula
بازده دارایی‌های عملیاتی خالص:
در این فرمول:
- :
به مجموع سود عملیاتی ایجاد شده توسط شرکت در 12 ماه گذشته اشاره دارد. استفاده از داده های 12 ماهه متوالی می تواند به طور دقیق تری سودآوری اخیر شرکت را منعکس کرده و از تأثیر نوسانات فصلی جلوگیری کند.
- :
نشان دهنده میانگین دارایی‌های خالص است. با گرفتن میانگین کل حقوق صاحبان سهام متعلق به شرکت مادر در ابتدا و انتهای دوره، به طور دقیق‌تری میانگین حجم دارایی‌های خالص مورد استفاده شرکت در طول دوره گزارش‌دهی را منعکس می‌کند و از انحرافات ناشی از تغییرات دارایی جلوگیری می‌کند.
factor.explanation
این عامل یک شاخص نیابتی از عامل سودآوری در مدل پنج عاملی فاما-فرنچ است. این عامل، کارایی یک شرکت را در تولید سود با استفاده از دارایی‌های عملیاتی خالص خود با محاسبه نسبت سود عملیاتی به میانگین دارایی‌های خالص در 12 ماه اخیر اندازه‌گیری می‌کند. به طور خاص، صورت کسر، سود عملیاتی 12 ماه گذشته را انتخاب می‌کند که از تداخل نوسانات کوتاه‌مدت بر سودآوری جلوگیری می‌کند و به طور دقیق‌تری توانایی شرکت را در کسب سود پایدار منعکس می‌کند. مخرج کسر، میانگین حقوق صاحبان سهام متعلق به شرکت مادر در ابتدا و انتهای دوره را انتخاب می‌کند، با هدف حذف تأثیر تغییرات در دارایی‌های خالص در طول دوره گزارش‌دهی بر مقدار عامل، و در نتیجه مقدار عامل پایدارتر و قابل اعتمادتر می‌شود. بازده بالاتر دارایی‌های عملیاتی خالص به این معنی است که شرکت می‌تواند به طور مؤثرتری از دارایی‌های خالص خود برای تولید سود استفاده کند، که به طور کلی به عنوان نشانه ای از سودآوری قوی شرکت در نظر گرفته می‌شود. بنابراین، از این عامل می‌توان برای شناسایی سهام با سودآوری و کارایی بالای دارایی استفاده کرد و از آن‌ها برای ساخت پرتفوی و مدیریت ریسک بهره برد.