پارامترهای موجود در فرمول به شرح زیر توضیح داده شده‌اند:

• :

  سود پس از کسر مالیات شرکت برای یک دوره حسابداری مشخص است که مقدار باقی‌مانده پس از کسر هزینه‌ها و تمام مخارج از درآمد است. این یک شاخص اساسی برای سنجش سودآوری شرکت است، اما تحت تأثیر سیاست‌های حسابداری قرار دارد.

• :

  کاهش ارزش دارایی‌های ثابت و نامشهود شرکت به دلیل استفاده یا گذشت زمان است. استهلاک و سرشکن کردن هزینه‌های غیر نقدی هستند که با اضافه شدن مجدد به سود خالص، به انعکاس دقیق‌تر جریان نقدی واقعی کمک می‌کنند.

• :

  ذخیره‌ای است که شرکت زمانی که ارزش دارایی کمتر از ارزش دفتری آن است، ایجاد می‌کند. این معمولاً یک هزینه غیرنقدی است. افزودن مجدد این مورد می‌تواند از تداخل نوسانات ارزش دارایی‌ها با سودآوری جلوگیری کند.

• :

  مخارجی است که شرکت برای توسعه محصولات، فن‌آوری‌ها و خدمات جدید متحمل می‌شود. اگرچه آنها به عنوان هزینه در دوره جاری ثبت می‌شوند، اما سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت هستند و می‌توان آنها را به عنوان پتانسیل رشد آینده شرکت در نظر گرفت. افزودن مجدد این مورد به انعکاس قابلیت‌های توسعه بلندمدت شرکت به جای سودهای کوتاه‌مدت کمک می‌کند.

• :

  تعدیل هزینه مالیات بر درآمد ناشی از تفاوت بین نحوه برخورد حسابداری و قانون مالیات است که یک قلم غیرنقدی است. این قلم برای انعکاس بهتر بار مالیاتی واقعی شرکت و جلوگیری از انحراف ناشی از تفاوت در نحوه برخورد حسابداری، مجدداً اضافه می شود.

• :

  هزینه‌های سرمایه‌ای است که برای حفظ سطح و ظرفیت فعلی عملیات شرکت انجام می‌شود، نه برای توسعه یا رشد. این مورد از سود سهامداران کسر می شود تا جریان نقدی آزاد شرکت را با دقت بیشتری اندازه‌گیری کند، که چیزی است که سهامداران می‌توانند عملاً به دست آورند.

• :

  ارزش کل بازار سهام منتشر شده یک شرکت، برابر با قیمت فعلی سهام ضربدر تعداد سهام منتشر شده است. ارزش کل بازار نشان دهنده ارزیابی سرمایه گذاران از ارزش کلی شرکت است.