نسبت تعهدی
factor.formula
فرمول محاسبه نسبت تعهدی به شرح زیر است:
در اینجا:
- :
نشان دهنده افزایش خالص در دارایی های جاری عملیاتی است که برابر است با افزایش در دارایی های جاری منهای افزایش در وجه نقد و معادل وجه نقد. این بخش نشان دهنده تغییرات در دارایی های جاری شرکت است که از فعالیت های عملیاتی به جای معاملات نقدی ایجاد شده است.
- :
نشان دهنده تغییرات در دارایی های جاری، از جمله موجودی کالا، حساب های دریافتنی و غیره است، که نشان دهنده تغییرات در کل دارایی های جاری ایجاد شده توسط فعالیت های عملیاتی شرکت است.
- :
نشان دهنده افزایش خالص در وجه نقد و معادل وجه نقد است که برابر است با موجودی پایان دوره وجه نقد و معادل وجه نقد منهای موجودی ابتدای دوره، که نشان دهنده ورود و خروج واقعی وجه نقد و معادل وجه نقد شرکت در طول دوره گزارش دهی است.
- :
نشان دهنده افزایش خالص در بدهی های جاری عملیاتی است که برابر است با افزایش در بدهی های جاری منهای افزایش در استقراض های کوتاه مدت و مالیات های پرداختنی. این جزء نشان دهنده تغییر در بدهی های جاری است که ناشی از فعالیت های عملیاتی شرکت به جای فعالیت های مالی و مالیاتی است.
- :
نشان دهنده تغییرات در بدهی های جاری، از جمله حساب های پرداختنی، پیش دریافت ها و غیره است، که نشان دهنده تغییرات در کل مبلغ بدهی های جاری ایجاد شده توسط فعالیت های عملیاتی شرکت است.
- :
نشان دهنده تغییرات در استقراض های کوتاه مدت در بدهی های جاری است، که نشان دهنده تغییرات در مقیاس فعالیت های تأمین مالی کوتاه مدت شرکت است و معمولاً در محاسبه سودهای تعهدی لحاظ نمی شود.
- :
نشان دهنده تغییرات در مالیات های پرداختنی است، که نشان دهنده تغییرات در مالیات پرداختنی شرکت است و معمولاً در محاسبه سودهای تعهدی لحاظ نمی شود.
- :
مخفف هزینه استهلاک و استهلاک انباشته است، که نشان دهنده هزینه های غیر نقدی شرکت است و بخش مهمی از سودهای تعهدی است. استهلاک و استهلاک انباشته در اینجا معمولاً به کل مبلغ اشاره دارد، نه فقط استهلاک دارایی های ثابت.
- :
نشان دهنده میانگین کل دارایی ها در ابتدا و انتهای دوره است و به عنوان مبنایی برای اندازه گیری سودها برای قابل مقایسه شدن استفاده می شود. کل دارایی ها شامل کلیه دارایی های شرکت مانند وجه نقد، حساب های دریافتنی، دارایی های ثابت، دارایی های نامشهود و غیره است.
factor.explanation
شرکتهایی با نسبت سود تعهدی بالا ممکن است بیشتر به اقلام غیر نقدی برای سود خود متکی باشند، که باعث میشود سود پایداری کمتری داشته باشد و به طور بالقوه بیشتر در معرض دستکاری سود قرار گیرد. برعکس، شرکتهایی با نسبت سود تعهدی پایین بیشتر به جریان نقدی متکی هستند و کیفیت و پایداری سود اغلب بالاتر است. سرمایه گذاران باید سایر شاخصهای مالی را برای ارزیابی جامع سودآوری و سطح ریسک یک شرکت ترکیب کنند.