Factors Directory

Quantitative Trading Factors

ตัวคูณส่วนของผู้ถือหุ้น

ปัจจัยด้านคุณภาพปัจจัยพื้นฐาน

factor.formula

สูตรการคำนวณสินทรัพย์รวมเฉลี่ย:

ขนาดสินทรัพย์เฉลี่ยของบริษัทในช่วงระยะเวลารายงานคำนวณโดยการหาค่าเฉลี่ยของสินทรัพย์รวม ณ ต้นงวดและปลายงวด เพื่อสะท้อนระดับการถือครองสินทรัพย์ในช่วงเวลาดังกล่าวได้อย่างแม่นยำยิ่งขึ้น

สูตรการคำนวณส่วนของผู้ถือหุ้นเฉลี่ยที่เป็นของบริษัทใหญ่:

ส่วนของผู้ถือหุ้นเฉลี่ยที่เป็นของบริษัทใหญ่ในช่วงระยะเวลารายงาน คำนวณโดยใช้ค่าเฉลี่ยของส่วนของผู้ถือหุ้นที่เป็นของบริษัทใหญ่ ณ ต้นงวดและปลายงวด เพื่อสะท้อนระดับส่วนของผู้ถือหุ้นที่ถือในช่วงเวลาดังกล่าวได้อย่างแม่นยำยิ่งขึ้น

สูตรการคำนวณอัตราส่วนเลเวอเรจทางการเงินคือ:

อัตราส่วนเลเวอเรจทางการเงิน (ตัวคูณส่วนของผู้ถือหุ้น) คืออัตราส่วนของสินทรัพย์รวมเฉลี่ยต่อส่วนของผู้ถือหุ้นเฉลี่ยที่เป็นของบริษัทใหญ่ ยิ่งอัตราส่วนสูงเท่าใด ระดับการจัดหาเงินทุนด้วยหนี้สินที่บริษัทใช้ก็ยิ่งสูงขึ้น และผลของเลเวอเรจทางการเงินก็ยิ่งมากขึ้น

ปัจจัยนี้วัดระดับเลเวอเรจทางการเงินของบริษัทโดยการคำนวณอัตราส่วนของสินทรัพย์รวมเฉลี่ยต่อส่วนของผู้ถือหุ้นเฉลี่ยที่เป็นของบริษัทใหญ่

  • :

    สินทรัพย์รวมเฉลี่ยในช่วงระยะเวลารายงาน คือค่าเฉลี่ยของสินทรัพย์รวม ณ ต้นงวดและปลายงวด สินทรัพย์รวมรวมถึงสินทรัพย์ทั้งหมดที่บริษัทเป็นเจ้าของ เช่น เงินสด ลูกหนี้ สินทรัพย์ถาวร เป็นต้น

  • :

    หมายถึงมูลค่ารวมของสินทรัพย์ที่บริษัทเป็นเจ้าของ ณ ต้นงวดของงวดรายงาน

  • :

    หมายถึงมูลค่ารวมของสินทรัพย์ที่บริษัทเป็นเจ้าของ ณ ปลายงวดของงวดรายงาน

  • :

    ส่วนของผู้ถือหุ้นเฉลี่ยที่เป็นของผู้ถือหุ้นของบริษัทใหญ่ในช่วงระยะเวลารายงาน คือค่าเฉลี่ยของส่วนของผู้ถือหุ้นที่เป็นของผู้ถือหุ้นของบริษัทใหญ่ ณ ต้นงวดและปลายงวด ส่วนของผู้ถือหุ้นนี้แสดงถึงส่วนแบ่งของเจ้าของบริษัทในสินทรัพย์สุทธิของบริษัท โดยไม่รวมส่วนได้เสียที่ไม่มีอำนาจควบคุม

  • :

    หมายถึงส่วนของผู้ถือหุ้นรวมที่เป็นของผู้ถือหุ้นของบริษัทใหญ่ ณ ต้นงวดของงวดรายงาน

  • :

    หมายถึงส่วนของผู้ถือหุ้นรวมที่เป็นของผู้ถือหุ้นของบริษัทใหญ่ ณ ปลายงวดของงวดรายงาน

factor.explanation

อัตราส่วนทางการเงินที่แสดงถึงความสามารถของบริษัทในการสนับสนุนขนาดสินทรัพย์ของบริษัทผ่านการจัดหาเงินทุนด้วยหนี้สิน ยิ่งค่าสูงเท่าใด บริษัทก็ยิ่งใช้หนี้ในการดำเนินงานมากขึ้นเท่านั้น ซึ่งหมายความว่าบริษัทเผชิญกับความเสี่ยงทางการเงินที่สูงขึ้นด้วย เนื่องจากระดับหนี้ที่สูงอาจเพิ่มแรงกดดันในการชำระหนี้ของบริษัทในช่วงเศรษฐกิจตกต่ำ เมื่อทำการลงทุนเชิงปริมาณ ตัวบ่งชี้นี้สามารถใช้เพื่อวัดระดับความเสี่ยงและผลตอบแทนที่อาจเกิดขึ้นของบริษัท และอาจใช้ร่วมกับปัจจัยอื่น ๆ เพื่อพัฒนากลยุทธ์การลงทุนที่ครอบคลุมมากขึ้น ตัวอย่างเช่น ทำการเปรียบเทียบภายในอุตสาหกรรมเพื่อทำความเข้าใจระดับเลเวอเรจของบริษัท หรือรวมตัวบ่งชี้ความสามารถในการทำกำไรเพื่อประเมินสภาพการดำเนินงานของบริษัท

Related Factors