نسبت دارایی های نقدی به کل دارایی ها
factor.formula
نسبت دارایی های نقدی:
این فرمول نسبت وجه نقد و معادل های نقدی به کل دارایی ها را محاسبه می کند.
- :
اشاره دارد به کل مبلغ وجه نقد و معادل های نقدی در 12 ماه گذشته (دوازده ماه گذشته). وجه نقد و معادل های نقدی شامل وجه نقد موجود، سپرده های بانکی و سایر سرمایه گذاری های کوتاه مدتی است که به سرعت قابل تبدیل به وجه نقد هستند و نقد شونده ترین دارایی های یک شرکت می باشند.
- :
اشاره دارد به کل دارایی های یک شرکت در ابتدای دوره گزارش دهی، شامل دارایی های جاری، دارایی های غیرجاری و غیره.
- :
اشاره دارد به کل دارایی های یک شرکت در پایان دوره گزارش دهی، شامل دارایی های جاری، دارایی های غیرجاری و غیره.
- :
اشاره دارد به میانگین ارزش کل دارایی های یک شرکت در طول دوره گزارش دهی، که برای هموار کردن تاثیر تغییرات دارایی ها و ارائه سطح نماینده تری از کل دارایی ها استفاده می شود. استفاده از میانگین کل دارایی ها در ابتدا و انتهای دوره به جای کل دارایی ها در یک نقطه زمانی واحد می تواند خطای محاسباتی ناشی از نوسانات کوتاه مدت دارایی را کاهش دهد.
factor.explanation
این عامل سطح نقدینگی و سلامت مالی یک شرکت را توصیف می کند. به طور کلی، شرکت هایی که نسبت دارایی نقدی بالاتری دارند، توانایی بازپرداخت بدهی کوتاه مدت قوی تری دارند و توانایی بیشتری برای مقاومت در برابر شوک های خارجی دارند، اما ممکن است به این معنی نیز باشد که شرکت وجوه بیکار زیادی در اختیار دارد و فاقد فرصت های سرمایه گذاری یا نیت سرمایه گذاری است. شرکت هایی که نسبت دارایی نقدی کمتری دارند ممکن است بیشتر به تامین مالی خارجی یا جریان نقدی عملیاتی وابسته باشند و ریسک نسبتاً بالایی دارند. شرکت های پرخطر تمایل به نگهداری ذخایر نقدی احتیاطی بیشتری دارند. بنابراین، در سهام های پرریسک تر، این عامل معمولاً با بازده مورد انتظار همبستگی مثبت دارد، که با اجماع بازار مطابقت دارد - ریسک بالا، بازده بالا. این عامل را می توان در استراتژی های کمی مانند انتخاب سهام، مدیریت ریسک و ساخت پرتفوی برای ارزیابی سلامت مالی و بازده بالقوه شرکت ها به کار برد.