نسبت بافر نقدینگی
factor.formula
نسبت بافر نقدینگی:
در این فرمول:
- :
نشان دهنده وجوه نقدی نگهداری شده توسط شرکت در پایان دوره گزارشگری t است. این بخش از وجوه نقدینگی بسیار بالایی دارد و می تواند مستقیماً برای پرداخت هزینه های عملیاتی روزانه و بازپرداخت بدهی های سررسید شده استفاده شود.
- :
نشان دهنده دارایی های مالی معاملاتی نگهداری شده توسط شرکت در پایان دوره گزارشگری t است. این بخش از دارایی ها معمولاً به ابزارهای مالی اشاره دارد که می توانند به سرعت در کوتاه مدت به پول نقد تبدیل شوند، مانند سهام، اوراق قرضه و غیره، و نوسانات ارزش آنها بر نقدینگی شرکت در کوتاه مدت تأثیر خواهد گذاشت.
- :
نشان دهنده کل بدهی های جاری شرکت در پایان دوره گزارشگری t است. بدهی های جاری به بدهی هایی اطلاق می شود که شرکت باید ظرف یک سال یا یک دوره عملیاتی عادی بازپرداخت کند، مانند وام های کوتاه مدت، حساب های پرداختنی و غیره.
factor.explanation
نسبت بافر نقدینگی شاخص مهمی برای ارزیابی توانایی بازپرداخت بدهیهای کوتاهمدت یک شرکت است. هرچه این نسبت بالاتر باشد، پول نقد و داراییهای در دسترس بیشتری وجود دارد که میتوان به سرعت به پول نقد تبدیل کرد تا بدهیهای کوتاهمدت را پوشش دهد و ریسک مالی کاهش یابد. این شاخص می تواند برای اندازه گیری ظرفیت بافر یک شرکت در مواجهه با شرایط اضطراری یا فشارهای تأمین مالی کوتاه مدت استفاده شود. در مقایسه با نسبت جاری سنتی (دارایی های جاری / بدهی های جاری)، این نسبت بیشتر بر دارایی های نقدی در دسترس فوری شرکت تمرکز دارد و می تواند به طور مستقیم تر توانایی شرکت در مواجهه با تعهدات پرداخت کوتاه مدت را منعکس کند.