نسبت دارایی های نامشهود
factor.formula
نسبت دارایی های نامشهود IIAR:
در این فرمول:
- :
کل مبلغ دارایی های نامشهود ایجاد شده توسط شرکت در پایان دوره t است، از جمله بخش سرمایه ای هزینه های تحقیق و توسعه، دارایی های نامشهود ایجاد شده داخلی مانند حق اختراع، علائم تجاری، حق چاپ و غیره (روش محاسبه خاص باید به تعریف عوامل فرعی مربوطه مراجعه کند، که معمولاً شامل سیاست های حسابداری مانند درمان هزینه های تحقیق و توسعه می شود).
- :
کل دارایی های شرکت در پایان دوره t است که بر اساس قلم کل دارایی ها در ترازنامه شرکت به دست می آید.
- :
سرقفلی شرکت در پایان دوره t است که یک دارایی نامشهود خریداری شده است و معمولاً از طریق ادغام و تملک شرکت ها ایجاد می شود. در این فرمول، سرقفلی از مخرج کسر کم می شود تا نسبت دارایی های نامشهود ایجاد شده توسط رشد درون زای شرکت را دقیق تر اندازه گیری کرده و از تداخل دارایی های نامشهود خریداری شده بر روی شاخص جلوگیری شود.
factor.explanation
نسبت دارایی های نامشهود (IIAR) شاخصی است که نسبت دارایی های نامشهود یک شرکت را به دارایی های کل اندازه گیری می کند و هدف آن انعکاس مزیت رقابتی بلندمدت و پتانسیل رشد آینده شرکت است. IIAR بالاتر عموماً با بازده سهام بالاتر مرتبط است، که ممکن است به دلیل دست کم گرفتن ارزش دارایی های نامشهود توسط بازار، به ویژه در صنایعی با تکرار سریع فناوری باشد. علاوه بر این، این عامل همچنین توانایی پیش بینی رشد حاشیه سود ناخالص آینده یک شرکت را دارد، که نشان می دهد شرکت هایی با نسبت دارایی های نامشهود بالا ممکن است در آینده سودآوری بالاتری داشته باشند. سرمایه گذاران می توانند با تجزیه و تحلیل این شاخص، سهام رشدی با کیفیت بالا و کم ارزش را شناسایی کرده و استراتژی های معاملاتی کمی متناظر را ایجاد کنند. این عامل نه تنها برای مقایسه بین صنعتی کاربرد دارد، بلکه برای تجزیه و تحلیل مقایسه ای شرکت های مختلف در یک صنعت نیز کاربرد دارد، اما هنگام انجام مقایسه های بین صنعتی، باید ویژگی های دارایی های نامشهود در صنایع مختلف را در نظر گرفت.