این عامل یکی از شاخص‌های کلیدی برای سنجش رشد سودآوری یک شرکت است. با محاسبه نرخ رشد سالانه نسبت هزینه به سود در یک فصل، می‌توان بینشی در مورد تغییرات کارایی شرکت در کنترل هزینه و مدیریت مخارج در کوتاه‌مدت و همچنین روند تغییر سودآوری به دست آورد. در مقایسه با رشد ماه به ماه، رشد سال به سال می‌تواند به طور موثری تأثیر عوامل فصلی را حذف کرده و روند بلندمدت عملیات شرکت را بهتر منعکس کند. مقادیر مثبت و منفی این شاخص می‌تواند روند بهبود (مقدار مثبت) یا بدتر شدن (مقدار منفی) سودآوری شرکت را نشان دهد. علاوه بر این، استفاده از مقدار مطلق به عنوان مخرج می‌تواند از ناهنجاری‌های محاسباتی ناشی از مخرج منفی یا صفر جلوگیری کند. در سرمایه‌گذاری کمی، چنین عوامل رشدی می‌توانند برای ساخت استراتژی‌های انتخاب سهام به منظور غربال کردن شرکت‌هایی با پتانسیل رشد در سودآوری مورد استفاده قرار گیرند.