شاخص نقدشوندگی آمیهود برای سنجش هزینه تأثیر بازار طراحی شده است، یعنی تغییر قیمت یک دارایی ناشی از یک واحد حجم معاملات. این شاخص بر اساس یک فرض اصلی استوار است: قیمت دارایی با نقدشوندگی ضعیف نسبت به نوسانات حجم معاملات حساس‌تر است. بنابراین، هرچه مقدار شاخص بالاتر باشد، حجم معاملات بیشتری برای ایجاد تغییر قیمت دارایی مورد نیاز است، که نشان دهنده ریسک نقدشوندگی بالاتر است. سرمایه گذاران به عنوان جبران ریسک، بازده مورد انتظار بالاتری را مطالبه می کنند و در نتیجه حق بیمه نقدشوندگی ایجاد می شود. این شاخص اغلب در مدل‌سازی ریسک و استراتژی‌های انتخاب سهام در سرمایه‌گذاری کمی استفاده می‌شود.