نسبت وجه نقد به دارایی کل
factor.formula
نسبت وجه نقد به دارایی کل:
میانگین کل دارایی ها:
این فرمول نسبت وجه نقد و معادل های نقدی یک شرکت به کل دارایی های آن را محاسبه می کند. در اینجا:
- :
به کل مقدار وجه نقد و معادل های نقدی در 12 ماه گذشته (دوازده ماه گذشته، TTM) اشاره دارد. این داده معمولاً از صورت های مالی شرکت به دست می آید و نشان دهنده دارایی هایی است که شرکت در طول دوره گزارش دهی نگهداری می کند و می توان از آنها برای پرداخت فوری استفاده کرد، از جمله وجه نقد، سپرده های بانکی و سرمایه گذاری های کوتاه مدتی که می توانند در کوتاه مدت به وجه نقد تبدیل شوند.
- :
به میانگین کل دارایی های متعلق به شرکت در طول دوره گزارش دهی اشاره دارد. به منظور انعکاس دقیق تر سطح دارایی در کل دوره گزارش دهی، از میانگین کل دارایی ها در ابتدا و انتهای دوره به عنوان نماینده استفاده می شود.
- :
به کل دارایی ها در ابتدای دوره گزارش دهی اشاره دارد.
- :
به کل دارایی ها در پایان دوره گزارش دهی اشاره دارد.
factor.explanation
نسبت وجه نقد به دارایی یک شاخص مهم از نقدینگی مالی شرکت است. نسبت بالاتر به طور کلی نشان می دهد که شرکت توانایی بازپرداخت بدهی های کوتاه مدت و انعطاف پذیری مالی قوی تری دارد و بهتر می تواند با چالش ها در دوران رکود اقتصادی یا نوسانات بازار مقابله کند. با این حال، نگهداری بیش از حد وجه نقد نیز ممکن است به این معنی باشد که شرکت نتوانسته است به طور موثر از سرمایه خود برای سرمایه گذاری و توسعه استفاده کند و در نتیجه بازده سرمایه را کاهش دهد. شرکت های پرخطر با همبستگی بالاتر بین این عامل و جریان نقدی و شوک های کل تقاضا ممکن است تمایل به نگهداری ذخایر احتیاطی نقدی بیشتری داشته باشند، که نشان دهنده همبستگی مثبت بین بازده مورد انتظار سهام و دارایی های نقدی است. بنابراین، این عامل می تواند به عنوان یک مرجع مهم برای سنجش میزان ریسک پذیری و وضعیت مالی یک شرکت در سرمایه گذاری کمی مورد استفاده قرار گیرد.