نرخ رشد مخارج سرمایه‌ای منعکس‌کننده‌ی گسترش سرمایه‌گذاری شرکت در دارایی‌های بلندمدت مانند دارایی‌های ثابت و دارایی‌های نامشهود است. به طور کلی، نرخ رشد بالاتر مخارج سرمایه‌ای ممکن است نشان دهنده این باشد که شرکت به طور فعال در حال گسترش کسب و کار خود و ایجاد پایه و اساس برای توسعه آتی است، اما لازم است این موضوع در ترکیب با ویژگی‌های صنعت شرکت، شرایط عملیاتی و غیره نیز تجزیه و تحلیل شود.

مطالعات تجربی نشان داده‌اند که نرخ رشد مخارج سرمایه‌ای با بازده سهام آتی همبستگی منفی دارد، که ممکن است نشان دهنده سرمایه‌گذاری بیش از حد یا این باشد که انتظارات بازار از رشد آتی در قیمت سهام منعکس شده است. علاوه بر این، رفتار مخارج سرمایه‌ای شرکت نیز بر رابطه بین عوامل بنیادی سنتی مانند ارزش بازار و نسبت ارزش دفتری به بازار و بازده سهام تأثیر می‌گذارد و ممکن است ریسک قرار گرفتن در معرض این عامل را کاهش دهد.

منطق این عامل بر اساس ملاحظات زیر است:

• تئوری سرمایه‌گذاری بیش از حد: نرخ رشد بالای مخارج سرمایه‌ای ممکن است نشان دهنده این باشد که شرکت بیش از حد سرمایه‌گذاری می‌کند، که منجر به تخصیص نادرست منابع و کاهش بازده آتی می‌شود.

• پیش‌پرداخت انتظارات: رشد بالای مخارج سرمایه‌ای ممکن است به این معنی باشد که بازار انتظارات بالایی از رشد آتی شرکت دارد و این انتظار را در قیمت سهام منعکس می‌کند، در نتیجه احتمال بازده اضافی آتی را کاهش می‌دهد.

• تعدیل ریسک: گنجاندن رشد مخارج سرمایه‌ای در پرتفوی عوامل می‌تواند تا حدی از قرار گرفتن در معرض عوامل ریسک مانند سرمایه‌گذاری بیش از حد محافظت کند و پایداری پرتفوی عوامل را بهبود بخشد.

هشدار ریسک: این عامل تنها یک شاخص مرجع در تحلیل کمی است و هیچ توصیه سرمایه‌گذاری را تشکیل نمی‌دهد. تصمیمات سرمایه‌گذاری باید بر اساس بررسی‌های دقیق و ارزیابی ریسک کافی اتخاذ شوند.