نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام
factor.formula
فرمول محاسبه نسبت اهرمی:
فرمول محاسبه کل بدهی:
معانی خاص پارامترهای موجود در فرمول به شرح زیر است:
- :
این عبارت به کل مبلغ بدهی های یک شرکت در پایان آخرین دوره گزارش دهی اشاره دارد، شامل بدهی های کوتاه مدت که باید ظرف یک سال بازپرداخت شوند (مانند وام های کوتاه مدت) و بدهی های بلندمدت با دوره بازپرداخت بیش از یک سال (مانند وام های بلندمدت). این مقدار مستقیماً از موارد مربوطه در بخش بدهی های صورت های مالی گرفته می شود.
- :
اشاره به کل مبلغ حقوق صاحبان سهام یک شرکت در پایان آخرین دوره گزارش دهی دارد، که با نام دارایی های خالص نیز شناخته می شود و نشان دهنده منافع باقیمانده مالکان شرکت در دارایی های شرکت است. این مقدار مستقیماً از حساب مربوطه در بخش حقوق صاحبان سهام صورت های مالی گرفته می شود.
- :
اشاره به وام هایی دارد که یک شرکت باید در عرض یک سال یا یک چرخه عملیاتی در پایان آخرین دوره گزارش دهی بازپرداخت کند، شامل اما نه محدود به وام های کوتاه مدت بانکی، اسناد پرداختنی و غیره. مقادیر خاص در حساب وام های کوتاه مدت در صورت های مالی لیست شده است.
- :
اشاره به وام هایی دارد که یک شرکت باید در یک سال یا یک چرخه عملیاتی در پایان آخرین دوره گزارش دهی بازپرداخت کند، شامل اما نه محدود به وام های بلند مدت بانکی، اوراق قرضه پرداختنی و غیره. مقادیر خاص در حساب وام های بلند مدت در صورت های مالی لیست شده است.
factor.explanation
نسبت اهرمی (نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام) یک شاخص مهم برای سنجش ریسک مالی شرکت ها است. این نسبت نشان دهنده میزان استفاده یک شرکت از بدهی برای تامین مالی در فعالیت های عملیاتی خود است. هر چه این نسبت بالاتر باشد، شرکت بیشتر به تامین مالی بدهی متکی است و ریسک مالی بالاتری دارد، زیرا سطوح بالای بدهی ممکن است فشار هزینه های بهره شرکت را افزایش دهد و در دوران رکود اقتصادی منجر به مشکلات بازپرداخت بدهی شود. در مقابل، نسبت اهرمی پایین تر نشان می دهد که شرکت بیشتر به منابع مالی خود برای عملیات متکی است و ریسک مالی نسبتاً پایینی دارد، اما ممکن است به این معنی نیز باشد که شرکت در استفاده از اهرم مالی محتاط تر است و امکان دستیابی به رشد سریع تر از طریق تامین مالی بدهی را محدود می کند. در کاربردهای عملی، سطح منطقی این شاخص باید به طور جامع در ترکیب با ویژگی های صنعت، شرایط عملیاتی شرکت و محیط اقتصاد کلان تجزیه و تحلیل شود و معمولاً نباید بر اساس یک شاخص واحد نتیجه گیری کرد.