دارایی‌های عملیاتی غیرنقد عمدتاً شامل دارایی‌های نامشهود، دارایی‌های ثابت و غیره می‌باشد. اندازه‌گیری این دارایی‌ها معمولاً شامل برآوردهای حسابداری و قضاوت‌های ذهنی بیشتری است، بنابراین تغییرات آنها ممکن است تحت تأثیر مدیریت سود شرکت قرار گیرد و در نتیجه قابلیت اطمینان صورت‌های مالی را کاهش دهد. مطالعات نشان داده است که رشد دارایی‌های عملیاتی غیرنقد ممکن است با سودآوری آتی شرکت و بازده سهام همبستگی منفی داشته باشد. این ممکن است به دلیل رفتار تهاجمی گسترش دارایی‌ها منجر به کاهش بازده آتی، یا واکنش منفی بازار به رفتار شرکت در تورم سود با دستکاری دارایی‌های عملیاتی غیرنقد باشد. بنابراین، این عامل می‌تواند به عنوان یکی از شاخص‌های شناسایی ریسک‌های بالقوه مدیریت سود و ارزیابی کیفیت مالی شرکت مورد استفاده قرار گیرد که شایسته توجه و تحلیل سرمایه‌گذاران است.