هرچه نسبت شدت تحقیق و توسعه به ارزش بازار بالاتر باشد، تمایل شرکت به سرمایه‌گذاری در فعالیت‌های تحقیق و توسعه نسبت به ارزش بازار آن بیشتر است، که عموماً به عنوان شرکتی با قابلیت‌های نوآوری قوی و پتانسیل رشد آتی در نظر گرفته می‌شود. با این حال، سرمایه‌گذاری زیاد در تحقیق و توسعه لزوماً بازدهی بالایی را تضمین نمی‌کند و تجزیه و تحلیل جامعی در ترکیب با سایر عوامل مانند ویژگی‌های صنعت و کارایی عملیاتی شرکت مورد نیاز است. شایان ذکر است که اگر داده‌های مربوط به مخارج تحقیق و توسعه مفقود یا نادرست باشد، می‌توان هزینه‌های مدیریت یا سایر هزینه‌های مربوطه را به عنوان جایگزین در نظر گرفت، اما انحراف ناشی از قابلیت جایگزینی آن باید به دقت ارزیابی شود. علاوه بر این، تفاوت‌های صنعتی آشکاری در این عامل وجود دارد. به عنوان مثال، مخارج تحقیق و توسعه در صنعت فناوری به طور کلی بالاتر است، در حالی که در صنایع سنتی نسبتاً پایین‌تر است. بنابراین، هنگام مقایسه بین صنایع، یا انجام تجزیه و تحلیل مقایسه‌ای در همان صنعت، استانداردسازی لازم است.