نرخ رشد مخارج سرمایه‌ای (N سال)
factor.formula
نرخ رشد مخارج سرمایه‌ای (N سال):
در این فرمول:
- :
مجموع مخارج سرمایه‌ای در 12 ماه گذشته (مخارج سرمایه‌ای دوازده ماه گذشته). مخارج سرمایه‌ای به سرمایه‌گذاری‌هایی اطلاق می‌شود که یک شرکت برای حفظ یا افزایش ظرفیت عملیاتی خود انجام می‌دهد، به طور خاص وجه نقد پرداخت شده برای خرید و ساخت دارایی‌های ثابت، دارایی‌های نامشهود و سایر دارایی‌های بلندمدت، منهای وجه نقد دریافتی از فروش دارایی‌های ثابت، دارایی‌های نامشهود و سایر دارایی‌های بلندمدت. این داده‌ها با استفاده از محاسبه چرخشی 12 ماهه برای هموار کردن نوسانات فصلی محاسبه می‌شوند.
- :
مجموع مخارج سرمایه‌ای چرخشی 12 ماهه برای مدت مشابه N سال قبل. به عنوان مثال، اگر N برابر با 2 باشد، به مجموع مخارج سرمایه‌ای چرخشی 12 ماهه برای همان نقطه زمانی 2 سال قبل اشاره دارد. مقدار N معمولاً بر حسب سال است و مقدار معمولاً استفاده شده 2 یا 3 سال است. در هنگام محاسبه، به هم‌ترازی بازه زمانی توجه کنید تا اطمینان حاصل شود که دوره پایه برای مقایسه با دوره فعلی قابل مقایسه باشد.
- :
تعداد سال‌هایی که نشان دهنده بازه زمانی است. مقادیر معمولاً استفاده شده 2 یا 3 هستند که به ترتیب نشان‌دهنده سطح مخارج سرمایه‌ای در مقایسه با 2 یا 3 سال قبل است. در کاربردهای عملی، مقدار N را می‌توان بر اساس نیازهای تحقیق تنظیم کرد.
factor.explanation
نرخ رشد مخارج سرمایه‌ای، نشان‌دهنده مثبت بودن استراتژی سرمایه‌گذاری بلندمدت یک شرکت و تمایل آن به توسعه است. نرخ رشد بالاتر مخارج سرمایه‌ای معمولاً نشان‌دهنده انتظارات خوش‌بینانه شرکت نسبت به چشم‌اندازهای رشد آتی، و همچنین افزایش سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه، نوسازی تجهیزات و ارتقاء فناوری است. با این حال، نرخ رشد بیش از حد بالای مخارج سرمایه‌ای ممکن است خطراتی مانند افزایش فشار جریان نقدی و بازده سرمایه‌گذاری کمتر از حد انتظار را نیز به همراه داشته باشد. مطالعات تجربی نشان داده‌اند که بین رشد مخارج سرمایه‌ای و بازده سهام آتی همبستگی منفی معینی وجود دارد، که نشان می‌دهد سرمایه‌گذاران ممکن است در مورد شرکت‌های بیش از حد گسترش یافته محتاط باشند. علاوه بر این، تغییرات در مخارج سرمایه‌ای بر اثربخشی عوامل ارزش سنتی نیز تأثیر می‌گذارد. بنابراین، در انتخاب سهام کمی، این عامل اغلب در ترکیب با سایر عوامل برای ارزیابی جامع‌تر ارزش و پتانسیل رشد شرکت استفاده می‌شود. در عین حال، این عامل به طور گسترده برای تجزیه و تحلیل استراتژی توسعه بلندمدت یک شرکت و موقعیت رقابتی صنعت نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.