این فرمول از دو بخش تشکیل شده است که به ترتیب ارزش خالص دارایی های مشهود و نسبت بدهی به ارزش خالص دارایی های مشهود را محاسبه می کند.

• :

  کل بدهی ها، شامل بدهی های جاری و غیرجاری، برای آخرین دوره گزارشگری نشان دهنده کل بار بدهی کسب و کار است.

• :

  ارزش خالص دارایی‌های مشهود به ارزش خالص حقوق صاحبان سهام پس از کسر دارایی های نامشهود که به سرعت نقد کردن آنها دشوار است اشاره دارد. این مورد می تواند به طور دقیق تری دارایی های خالصی که شرکت واقعاً در اختیار دارد و می تواند برای بازپرداخت بدهی ها استفاده شود را نشان دهد.

• :

  حقوق صاحبان سهام قابل انتساب به سهامداران شرکت مادر، نشان دهنده حقوق مالکیت سهامداران در شرکت است.

• :

  ارزیابی ارزش و نقد شدن دارایی های نامشهود، مانند اختراعات و علائم تجاری، نامشخص است.

• :

  هزینه های توسعه به هزینه هایی اطلاق می شود که یک شرکت برای تحقیق و توسعه محصولات جدید یا فناوری های جدید متحمل می شود و ارزش آتی آن نامشخص است.

• :

  سرقفلی به بخشی از قیمت خرید اطلاق می شود که هنگام خرید سایر شرکت ها توسط یک شرکت از ارزش منصفانه دارایی های خالص شرکت خریداری شده بیشتر است. ارزش آن معمولاً مربوط به انتظارات ادغام و اکتساب است.

• :

  هزینه های تعویق یافته بلند مدت به هزینه هایی اطلاق می شود که قبلاً توسط شرکت متحمل شده است اما باید در چندین دوره حسابداری مستهلک شود و نقدشوندگی نسبتاً ضعیفی دارد.

• :

  دارایی های مالیات بر درآمد معوق به دارایی هایی اطلاق می شود که می توانند مالیات بر درآمد قابل پرداخت آینده را به دلیل تفاوت های موقت قابل کسر، زیان های قابل کسر و غیره کاهش دهند و نقدشوندگی آنها به سطوح سودآوری آینده بستگی دارد.