نسبت بدهی به دارایی
factor.formula
نسبت اهرمی:
این فرمول نسبت اهرمی شرکت را محاسبه می کند که نسبت کل بدهی ها به کل دارایی ها در پایان یک دوره گزارشگری خاص است.
- :
به کل مبلغ تمام بدهی های متحمل شده توسط یک شرکت در پایان یک دوره گزارشگری خاص اشاره دارد، که شامل بدهی های جاری و بدهی های غیر جاری است. بدهی های جاری به بدهی هایی اشاره دارد که باید ظرف یک سال یا یک چرخه عملیاتی بازپرداخت شوند، مانند وام های کوتاه مدت و حساب های پرداختنی؛ بدهی های غیر جاری به بدهی هایی اشاره دارد که دوره بازپرداخت آنها بیش از یک سال یا یک چرخه عملیاتی است، مانند وام های بلند مدت و اوراق قرضه پرداختنی. این داده ها از ترازنامه شرکت گرفته شده است.
- :
به کل مبلغ تمام دارایی های متعلق به یک شرکت در پایان یک دوره گزارشگری خاص اشاره دارد، که شامل دارایی های جاری و دارایی های غیر جاری است. دارایی های جاری به دارایی هایی اشاره دارد که می توانند ظرف یک سال یا یک چرخه عملیاتی به پول نقد تبدیل شوند یا مصرف شوند، مانند پول نقد، حساب های دریافتنی، موجودی کالا و غیره؛ دارایی های غیر جاری به دارایی هایی اشاره دارد که نمی توانند ظرف یک سال یا یک چرخه عملیاتی به پول نقد تبدیل شوند یا مصرف شوند، مانند دارایی های ثابت، دارایی های نامشهود و غیره. این داده ها از ترازنامه شرکت گرفته شده است.
factor.explanation
نسبت اهرمی (نسبت دارایی به بدهی) شاخص کلیدی برای ارزیابی ساختار مالی و سطح ریسک یک شرکت است. نسبت اهرمی بالاتر معمولاً به این معنی است که شرکت از تأمین مالی بدهی بیشتری استفاده کرده است که ممکن است پتانسیل سود بالاتری به همراه داشته باشد، اما با خطرات مالی بالاتری نیز همراه است. به طور خاص:
-
معنی نسبت اهرمی بالا: به این معنی است که بخش بزرگتری از دارایی های شرکت از طریق تأمین مالی بدهی به دست آمده است، که ممکن است به این معنی باشد که شرکت در برابر تغییرات نرخ بهره و فشار سررسید بدهی آسیب پذیرتر است، خطر بازپرداخت بدهی بالاتری دارد و نیاز دارد تا به جریان نقدی و سودآوری خود توجه ویژه ای داشته باشد.
-
معنی نسبت اهرمی پایین: به این معنی است که ساختار مالی شرکت نسبتاً پایدار است و بیشتر به سرمایه خود متکی است، اما ممکن است به این معنی نیز باشد که شرکت نتوانسته است به طور کامل از مزایای تأمین مالی بدهی برای گسترش مقیاس کسب و کار خود و افزایش بازده سهامداران استفاده کند.
هشدار ریسک:
-
تفاوت های صنعت: سطوح نسبت اهرمی صنایع مختلف بسیار متفاوت است. به عنوان مثال، صنایع دارای دارایی های سنگین (مانند املاک و مستغلات و ساخت و ساز زیرساخت) معمولاً نسبت اهرمی بالاتری دارند، در حالی که صنایع با دارایی های سبک (مانند نرم افزار و اینترنت) معمولاً نسبت اهرمی کمتری دارند. بنابراین، هنگام مقایسه نسبت های اهرمی شرکت های مختلف، باید عوامل صنعت را در نظر گرفت.
-
مرحله توسعه: نسبت های اهرمی شرکت ها در مراحل مختلف توسعه نیز ممکن است متفاوت باشد. به عنوان مثال، یک استارت آپ ممکن است به دلیل مشکلات تأمین مالی، نسبت اهرمی پایینی داشته باشد، در حالی که یک شرکت بالغ ممکن است به منظور بهبود بازده، نسبت اهرمی را به طور مناسب افزایش دهد.
-
ریسک مالی: نسبت اهرمی بیش از حد بالا، ریسک مالی شرکت را افزایش می دهد و آن را در برابر رکود اقتصادی و نوسانات بازار آسیب پذیرتر می کند. بنابراین، شرکت ها باید نسبت اهرمی را بر اساس شرایط عملیاتی خود و ویژگی های صنعت در محدوده معقولی کنترل کنند.
-
تغییرات دوره ای: نسبت اهرمی ممکن است با تغییرات در چرخه اقتصادی نوسان داشته باشد. در طول رونق اقتصادی، شرکت ها ممکن است تمایل به افزایش اهرم داشته باشند. در طول رکود اقتصادی، ممکن است اهرم را کاهش دهند. بنابراین، هنگام تجزیه و تحلیل نسبت اهرمی، باید عوامل چرخه اقتصادی را نیز در نظر گرفت.
کاربرد در مالی کمی: نسبت اهرمی می تواند به عنوان یک متغیر ورودی مهم مدل انتخاب سهام کمی برای غربال کردن اهداف سرمایه گذاری با ساختار مالی سالم و ریسک کم استفاده شود. همچنین می توان از آن در ترکیب با سایر عوامل مالی برای ایجاد یک استراتژی موثرتر برای انتخاب سهام استفاده کرد.