کیفیت تعهدی
factor.formula
اقلام تعهدی:
در این فرمول:
- :
تغییر در دارایی های جاری: به افزایش خالص دارایی های جاری یک شرکت در طول دوره گزارش دهی اشاره دارد. دارایی های جاری شامل وجه نقد، حساب های دریافتنی، موجودی کالا و غیره است.
- :
تغییر در وجه نقد و معادل های نقدی: به افزایش خالص وجه نقد و معادل های نقدی شرکت در طول دوره گزارش دهی اشاره دارد، از جمله سپرده های بانکی، وجه نقد در دست و سرمایه گذاری هایی که می توانند به سرعت در کوتاه مدت به وجه نقد تبدیل شوند.
- :
تغییر در بدهی های جاری: به افزایش خالص بدهی های جاری یک شرکت در طول دوره گزارش دهی اشاره دارد. بدهی های جاری شامل حساب های پرداختنی، اسناد پرداختنی، وام های کوتاه مدت و غیره است.
- :
تغییر در بدهی کوتاه مدت: به افزایش خالص وام های کوتاه مدت شرکت در طول دوره گزارش دهی اشاره دارد. این مورد بخشی از بدهی های جاری است و باید به طور جداگانه استخراج شود.
- :
تغییر در مالیات های پرداختنی: به افزایش خالص مالیات های پرداختنی توسط شرکت در طول دوره گزارش دهی اشاره دارد. این مورد بخشی از بدهی های جاری است و باید به طور جداگانه استخراج شود.
- :
استهلاک و سرشکن: به کل هزینه های استهلاک و سرشکن در طول دوره گزارش دهی اشاره دارد. استهلاک تخصیص کاهش ارزش دارایی های ثابت است؛ سرشکن تخصیص کاهش ارزش دارایی های نامشهود است.
- :
میانگین کل دارایی ها: به میانگین کل دارایی ها در ابتدای و انتهای دوره گزارش دهی اشاره دارد. از آن برای نرمال سازی اقلام تعهدی و حذف تاثیر تفاوت در اندازه شرکت ها استفاده می شود. فرمول محاسبه (کل دارایی های ابتدای دوره + کل دارایی های انتهای دوره) / 2 است.
factor.explanation
این عامل کیفیت سودهای یک شرکت را با محاسبه کل اقلام تعهدی شرکت از اطلاعات ترازنامه اندازه گیری می کند. اقلام تعهدی بخش غیرنقدی سودهای حسابداری هستند، برخلاف جریان های نقدی. اگر سودهای یک شرکت عمدتاً از اقلام تعهدی تشکیل شده باشد و جریان های نقدی آن کم باشد، کیفیت سود آن پایین است. این نشان می دهد که ممکن است شرکت درگیر مدیریت سود باشد، مانند تعدیل مصنوعی اقلام تعهدی برای تأثیرگذاری بر سودهای جاری. کیفیت تعهدی پایین اغلب با پایداری سود پایین تر همراه است، به این معنی که سودهای جاری ممکن است پیش بینی کننده موثری برای سودهای آتی نباشند. از آنجایی که سرمایه گذاران ممکن است این پایداری پایین تر را به طور کامل تشخیص ندهند یا پیش بینی نکنند، منجر به قیمت گذاری نادرست قیمت اوراق بهادار می شود. بنابراین، عامل کیفیت تعهدی را می توان به عنوان معیاری از کیفیت سود یک شرکت و ریسک احتمالی در نظر گرفت. کیفیت تعهدی بالا اغلب مطلوب تر تلقی می شود، که نشان دهنده استحکام سودهای یک شرکت است، در حالی که کیفیت تعهدی پایین ممکن است به معنای ریسک احتمالی برای وضعیت مالی یک شرکت باشد.