نسبت تعهدی
factor.formula
فرمول محاسبه نسبت تعهدی به شرح زیر است:
در این فرمول:
- :
تغییرات خالص در داراییهای جاری، منهای افزایش خالص در وجه نقد و معادلهای نقدی، منعکسکننده تغییرات در داراییهای جاری غیر نقدی است.
- :
تغییرات در داراییهای جاری، تفاوت بین کل داراییهای جاری در پایان دوره گزارشگری و کل داراییهای جاری در ابتدای دوره گزارشگری است.
- :
افزایش خالص در وجه نقد و معادلهای نقدی به تفاوت بین جریان خالص ورودی وجه نقد و معادلهای نقدی و جریان خالص خروجی در طول دوره گزارشگری اشاره دارد.
- :
تغییرات خالص در بدهی های جاری، خالص تغییر در استقراض های کوتاه مدت و تغییر در مالیات های پرداختنی، منعکس کننده تغییرات در بدهی های جاری غیر نقدی ناشی از فعالیت های عملیاتی است.
- :
تغییرات در بدهی های جاری، تفاوت بین کل بدهی های جاری در پایان دوره گزارشگری و کل بدهی های جاری در ابتدای دوره گزارشگری است.
- :
تغییر در استقراض های کوتاه مدت در داخل بدهی های جاری، تفاوت بین کل استقراض های کوتاه مدت در پایان دوره گزارشگری و کل استقراض های کوتاه مدت در ابتدای دوره گزارشگری است.
- :
تغییر در مالیات های پرداختنی، تفاوت بین کل مالیات های پرداختنی در پایان دوره گزارشگری و کل مالیات های پرداختنی در ابتدای دوره گزارشگری است.
- :
استهلاک و انباشت استهلاک، کل مبلغ هزینه استهلاک و انباشت استهلاک محاسبه شده در طول دوره گزارشگری است و نشان دهنده یک هزینه غیر نقدی است.
- :
میانگین کل داراییها به میانگین کل داراییها در ابتدا و انتهای دوره گزارشگری اشاره دارد. از آن برای استاندارد کردن سودهای تعهدی در صورت کسر و حذف تفاوت های مقایسه پذیری بین شرکت های با اندازه های مختلف استفاده می شود.
factor.explanation
این عامل بر اساس مفهوم سودهای تعهدی است. این عامل با محاسبه تغییرات در داراییهای جاری غیرنقدی و بدهیهای جاری غیرنقدی و همچنین استهلاک، بخش سود تعهدی شرکت در دوره جاری را تخمین میزند. از آنجایی که سودهای تعهدی معمولاً انعطافپذیرتر هستند و به راحتی توسط مدیریت قابل دستکاری هستند، به عنوان شاخص مهمی برای ارزیابی کیفیت سود در نظر گرفته میشوند. هرچه مقدار این عامل بالاتر باشد، نسبت سودهای تعهدی جاری شرکت به کل داراییها بالاتر است و کیفیت سود ممکن است پایینتر باشد. برعکس، هرچه مقدار این عامل کمتر باشد، نسبت سودهای تعهدی جاری شرکت به کل داراییها کمتر است و کیفیت سود ممکن است بالاتر باشد. سرمایهگذاران میتوانند با تحلیل این عامل، رفتارهای بالقوه مدیریت سود را شناسایی کنند تا ارزیابی بهتری از سودآوری واقعی شرکت و پایداری سودهای آتی داشته باشند. لازم به ذکر است که در مقایسههای صنعت، به دلیل تفاوت در مدلهای کسبوکار و ساختارهای دارایی، ممکن است تفاوتهای سیستماتیکی در نسبتهای سودهای تعهدی در صنایع مختلف وجود داشته باشد، بنابراین هنگام مقایسه بین صنایع باید احتیاط شود.