نوسانگر همگرایی/واگرایی
factor.formula
BIAS (نسبت بایاس):
DIF (اختلاف انحراف):
DBCD (نوسانگر DBCD):
SMA(X, N, M) (میانگین متحرک وزنی):
معنی هر پارامتر در فرمول به شرح زیر است:
- :
قیمت بسته شدن دوره فعلی، که نشان دهنده آخرین قیمت معامله در این دوره است.
- :
میانگین متحرک ساده N₁ دوره قیمت های بسته شدن. این نشان دهنده میانگین قیمت های بسته شدن در طول N₁ دوره گذشته است و برای هموار کردن نوسانات قیمت استفاده می شود.
- :
طول دوره برای محاسبه میانگین متحرک ساده، مقدار پیش فرض 5 است. این پارامتر تعیین می کند که میانگین متحرک چقدر نسبت به نوسانات قیمت حساس باشد. مقادیر کوچکتر N₁ باعث می شود میانگین متحرک حساس تر باشد، مقادیر بزرگتر آن را هموارتر می کند.
- :
نرخ بایاس نشان دهنده میزان انحراف قیمت بسته شدن فعلی از میانگین متحرک ساده N₁ دوره آن است. مقدار مثبت نشان می دهد که قیمت فعلی بالاتر از میانگین است، در حالی که مقدار منفی نشان دهنده عکس آن است. این نشان دهنده نوسانات کوتاه مدت قیمت است.
- :
طول دوره برای محاسبه اختلاف انحراف (DIF)، مقدار پیش فرض 16 است. DIF تفاوت بین انحراف فعلی و انحراف N₂ دوره قبل است، که نشان دهنده سرعت و روند تغییر در انحراف است. مقدار بزرگتر N₂ باعث می شود DIF نسبت به تغییرات بلند مدت در انحراف حساس تر باشد.
- :
دوره میانگین متحرک برای محاسبه DBCD، مقدار پیش فرض 17 است. این پارامتر میزان هموارسازی DIF توسط DBCD را تعیین می کند. مقدار کوچکتر N₃ باعث می شود DBCD حساس تر باشد، در حالی که مقدار بزرگتر آن را هموارتر می کند، در نتیجه سیگنال های نویز کاهش می یابند.
- :
مقدار ورودی می تواند هر داده سری زمانی باشد، در اینجا به دنباله ورودی اشاره دارد که نیاز به محاسبه میانگین متحرک دارد.
- :
طول دوره میانگین متحرک. این میزان هموارسازی میانگین متحرک را تعیین می کند.
- :
وزن داده های فعلی. هنگامی که M=1 باشد، به معنی میانگین متحرک ساده (SMA) است. هنگامی که M>1 باشد، به معنی میانگین متحرک وزنی (WMA) است که وزن بیشتری به داده های فعلی می دهد.
- :
میانگین متحرک وزنی دوره قبل برای محاسبه بازگشتی میانگین متحرک وزنی فعلی استفاده می شود. توجه: در برخی از متون، میانگین متحرک وزنی با WMA نشان داده می شود.
- :
میانگین متحرک وزنی نتیجه میانگین متحرک محاسبه شده بر اساس X و M در دوره فعلی است.
factor.explanation
ایده اصلی DBCD انجام پردازش ثانویه بر روی نرخ انحراف است. ابتدا، نرخ انحراف قیمت بسته شدن فعلی و میانگین متحرک ساده N₁-دوره آن محاسبه می شود، و سپس اختلاف بین نرخ انحراف فعلی و نرخ انحراف N₂-دوره قبل محاسبه می شود، و در نهایت اختلاف برای N₃-دوره هموار می شود. مزیت DBCD این است که می تواند به طور موثر نویز را از طریق تفاضل و هموارسازی میانگین متحرک کاهش دهد، در نتیجه سیگنال های خرید بیش از حد و فروش بیش از حد واضح تر و پایدارتری ایجاد می کند. کاربرد آن شبیه به نرخ انحراف است. هنگامی که DBCD به ارتفاع معینی می رسد، ممکن است نشان دهنده خرید بیش از حد باشد، و هنگامی که DBCD در سطح پایینی قرار دارد، ممکن است نشان دهنده فروش بیش از حد باشد. معامله گران می توانند از تقاطع DBCD استفاده کنند یا آن را با سایر شاخص ها ترکیب کنند تا تصمیمات معاملاتی بگیرند. لازم به ذکر است که تنظیمات پارامترهای DBCD (N₁, N₂, N₃) به طور قابل توجهی بر حساسیت و کیفیت سیگنال آن تأثیر می گذارد و باید بر اساس شرایط خاص بازار و محصولات معاملاتی تنظیم شود.