فاکتور مومنتوم پسماند مبتنی بر مدل CAPM
factor.formula
محاسبه باقیمانده های رگرسیون CAPM:
محاسبه مومنتوم پسماند:
در اینجا:
- :
نرخ بازده سهم i در زمان t که معمولاً به صورت (قیمت فعلی - قیمت در لحظه قبل) / قیمت در لحظه قبل محاسبه می شود.
- :
نرخ بهره بدون ریسک در زمان t که معمولاً با نرخ اوراق قرضه خزانه داری کوتاه مدت تقریب زده می شود.
- :
بازده بازار در زمان t که معمولاً با بازده یک شاخص نماینده کل بازار (مانند شاخص CSI 300) تقریب زده می شود.
- :
عرض از مبدا رگرسیون CAPM برای سهم i که نشان دهنده مقدار مورد انتظار بازده اضافی سهم i نسبت به بازار است (زمانی که بازده بازار صفر باشد).
- :
مقدار بتا سهم i که حساسیت بازده سهم i نسبت به تغییرات بازده بازار را اندازه گیری می کند. β > 1 نشان دهنده این است که نوسانات سهم بیشتر از بازار است، β < 1 نشان می دهد که نوسانات سهم کمتر از بازار است و β = 1 نشان می دهد که نوسانات سهم با بازار سازگار است.
- :
باقیمانده رگرسیون CAPM سهم i در زمان t که نشان دهنده بازده منحصر به فرد سهم i است که توسط مدل قابل توضیح نیست، یعنی میزان انحراف بازده سهم i از مقدار پیش بینی شده توسط مدل CAPM. هرچه باقیمانده بزرگتر باشد، تأثیر عوامل منحصر به فرد بر سهم بیشتر است.
- :
مومنتوم پسماند سهم i در زمان t که نشان دهنده بازده های باقیمانده تجمعی در 11 دوره گذشته (معمولا ماهانه) است. از فرم ضرب تجمعی در اینجا استفاده شده است تا اثر مرکب بازده ها را دقیق تر ثبت کند.
factor.explanation
فاکتور مومنتوم پسماند بر اساس فرضیه انتشار تدریجی اطلاعات بنا شده است، که معتقد است پاسخ سرمایه گذاران به اطلاعات خاص شرکت با تاخیر صورت می گیرد و منجر به ایجاد سیگنال بازدهی مستمر در بخش پسماند می شود. به طور خاص، پس از حذف تاثیر نوسانات کلی بازار با استفاده از مدل CAPM، بخش پسماند منعکس کننده تاثیر اطلاعات خاص مربوط به سهام های منفرد است. سرمایه گذاران معمولا به آرامی به این اطلاعات واکنش نشان می دهند، که منجر به اثر مومنتوم پسماند می شود: اگر بخش پسماند یک سهم برای مدتی در گذشته مثبت بوده باشد، ممکن است سهم در آینده نیز به افزایش خود ادامه دهد و بالعکس. بنابراین، می توانیم با محاسبه بازده پسماند تجمعی در دوره زمانی گذشته، فاکتور مومنتوم پسماند را برای کسب فرصت های سرمایه گذاری ناشی از این تاخیر اطلاعات ایجاد کنیم.
شایان ذکر است که مومنتوم پسماند در فرمول فاکتور از روش محاسبه ضرب تجمعی استفاده می کند. در مقایسه با روش تجمعی، ضرب تجمعی می تواند اثر سود مرکب بازده را بهتر منعکس کرده و بازده تجمعی را با دقت بیشتری اندازه گیری کند. در عین حال، دوره محاسبه در فرمول 11 است، نه 12 در داده های اصلی، تا با دوره محاسبه مومنتوم رایج در صنعت سازگار باشد و از مشکل «سوگیری بازمانده» که ممکن است در محاسبه بازده رخ دهد، جلوگیری شود.