نرخ تغییرات استاندارد شده بدهی‌های مالی، با تقسیم تغییرات در بدهی‌های مالی بر متوسط کل دارایی‌ها، استانداردسازی اندازه شرکت را به دست می‌آورد، از این رو به طور دقیق‌تری منعکس کننده تغییرات دینامیک در اهرم مالی و ریسک بدهی شرکت است. مزایای این شاخص عبارتند از:

1. حذف اثر مقیاس: تغییرات مطلق در بدهی‌های مالی شرکت‌های با اندازه‌های متفاوت ممکن است بسیار متغیر باشد، اما پس از استانداردسازی، قابل مقایسه‌تر هستند.

2. هشدار ریسک: افزایش در این شاخص ممکن است نشان دهنده افزایش در ریسک مالی شرکت، از جمله فشار بالقوه بازپرداخت بدهی باشد.

3. بینش استراتژیک: تغییر در این شاخص ممکن است منعکس کننده استراتژی تجاری شرکت، مانند توسعه فعال یا عملیات محافظه کارانه باشد.

4. مرجع سودآوری: به طور کلی، استفاده متوسط از اهرم مالی می‌تواند سودآوری یک شرکت را بهبود بخشد، اما اهرم بیش از حد ممکن است خطرات بیشتری را به همراه داشته باشد. این عامل می‌تواند در تجزیه و تحلیل چگونگی حمایت یک شرکت از عملیات خود از طریق تأمین مالی بدهی کمک کند.

علاوه بر این، بدهی‌های مالی عمدتاً شامل بدهی‌های بهره‌دار است که معمولاً در حسابداری قابل اعتمادتر و شفاف‌تر هستند و فضای نسبتاً کمی برای دستکاری سود دارند، بنابراین قدرت سیگنال این شاخص بالاتر است.

بر اساس تحقیقات دانشگاهی، تغییرات در بدهی‌های مالی با سودآوری آتی شرکت و همچنین با بازده سهام آتی همبستگی مثبت دارد، که ممکن است نشان دهنده یک سیگنال مثبت باشد مبنی بر اینکه شرکت از تأمین مالی بدهی برای توسعه استفاده می‌کند یا نشان دهنده انتظارات شرکت برای رشد سود آینده است.