انحراف کارایی عملیاتی
factor.formula
مدل رگرسیون خطی:
در این رابطه:
- :
نشان دهنده دوره i-ام است، که در آن i∈ {0, 1, 2, ..., N-1}، 0 نشان دهنده آخرین دوره و N تعداد دوره‌های گذشته‌نگر است، با مقدار پیش‌فرض N=8.
- :
مقدار استاندارد شده Z-score هزینه های عملیاتی کل در دوره i-ام. فرمول استانداردسازی Z-Score به این صورت است: $z(x) = (x - \mu) / \sigma$ که در آن $\mu$ میانگین نمونه و $\sigma$ انحراف معیار نمونه است. هدف از استانداردسازی حذف تأثیر ابعاد متغیرهای مختلف و مقایسه پذیرتر کردن نتایج رگرسیون است.
- :
مقدار استاندارد شده Z-score دارایی های ثابت در دوره i-ام. فرمول استانداردسازی Z-Score به این صورت است: $z(x) = (x - \mu) / \sigma$ که در آن $\mu$ میانگین نمونه و $\sigma$ انحراف معیار نمونه است. هدف از استانداردسازی حذف تأثیر ابعاد متغیرهای مختلف و مقایسه پذیرتر کردن نتایج رگرسیون است.
- :
عرض از مبدأ مدل رگرسیون خطی نشان دهنده مقدار استاندارد شده هزینه عملیاتی کل مورد انتظار زمانی است که مقدار استاندارد شده دارایی های ثابت 0 باشد.
- :
شیب مدل رگرسیون خطی نشان دهنده تغییر در مقدار استاندارد شده هزینه‌های عملیاتی کل به ازای هر واحد افزایش در مقدار استاندارد شده دارایی‌های ثابت است و نشان‌دهنده تأثیر سرمایه‌گذاری در دارایی‌های ثابت بر هزینه‌های عملیاتی است.
- :
باقیمانده رگرسیون دوره i-ام نشان دهنده انحراف بین مقدار استاندارد شده هزینه‌های عملیاتی واقعی و مقدار استاندارد شده هزینه‌های عملیاتی مورد انتظار توسط مدل است. جمله باقیمانده تأثیر عواملی را که مدل در توضیح آن‌ها ناموفق بوده است بر هزینه‌های عملیاتی نشان می‌دهد و هسته اصلی این عامل است.
factor.explanation
این عامل، کارایی عملیاتی یک شرکت را بر اساس رابطه بین هزینه‌های عملیاتی و سرمایه‌گذاری در دارایی‌های ثابت بررسی می‌کند. به طور کلی، بین هزینه‌های عملیاتی و سرمایه‌گذاری در دارایی‌های ثابت یک شرکت همبستگی مشخصی وجود دارد، اما تفاوت در کارایی عملیاتی می‌تواند باعث انحراف هزینه‌های عملیاتی واقعی از سطح مورد انتظار شود. هنگامی که نرخ بهره‌برداری از ظرفیت یک شرکت بالا و کارایی مدیریت عملیاتی آن بالا باشد، می‌تواند به بهره‌برداری کامل از دارایی‌های ثابت با هزینه عملیاتی کمتر دست یابد. در این زمان، هزینه عملیاتی واقعی کمتر از سطحی خواهد بود که بر اساس سرمایه‌گذاری در دارایی‌های ثابت انتظار می‌رود، که به صورت یک باقیمانده منفی بیان می‌شود. برعکس، هنگامی که نرخ بهره‌برداری از ظرفیت شرکت پایین و کارایی مدیریت عملیاتی آن پایین باشد، هزینه‌های عملیاتی بالاتری ایجاد می‌کند که به صورت یک باقیمانده مثبت بیان می‌شود. بنابراین، این عامل را می‌توان به عنوان یک شاخص مهم برای سنجش کارایی عملیاتی یک شرکت در نظر گرفت. هرچه قدر مطلق باقیمانده بزرگتر باشد، میزان انحراف بالاتر است که نشان می‌دهد کارایی عملیاتی شرکت در مقایسه با سطوح تاریخی یا شرکت‌های موجود در همان صنعت، نوسانات بیشتری داشته است. این عامل، بخشی از هزینه‌های عملیاتی را که می‌توان با استفاده از مدل رگرسیون توسط سرمایه‌گذاری غیر دارایی ثابت توضیح داد، به دست می‌آورد که معمولاً منعکس کننده توانایی‌های مدیریتی و کارایی عملیاتی شرکت است. این عامل یک شاخص نسبی است و بیشتر به توصیف تغییرات و نوسانات در کارایی عملیاتی یک شرکت می‌پردازد تا سطح مطلق کارایی.