نسبت آنی نقدینگی
factor.formula
فرمول محاسبه نسبت آنی نقدینگی:
فرمول محاسبه دارایی های آنی:
در فرمول، تمام داده های مالی از صورت های مالی شرکت برای آخرین دوره گزارش دهی گرفته شده است.
- :
توانایی شرکت را در بازپرداخت بدهی های کوتاه مدت بدون تکیه بر نقد کردن موجودی کالا اندازه گیری می کند.
- :
بخشی از دارایی های جاری که می تواند به سرعت به وجه نقد تبدیل شود تا بدهی ها را بازپرداخت کند. فرمول اصلی در اینجا اصلاح شده است تا به جای حساب های پرداختنی و هزینه های معوق از حساب های پیش پرداخت استفاده شود که با تعریف دارایی های آنی مطابقت بیشتری دارد. حساب های پیش پرداخت نوعی وجه نقد است که پرداخت شده است و می تواند سریعتر به نقدینگی شرکت پاسخ دهد. بنابراین در محاسبه دارایی های آنی، باید از دارایی های جاری کسر شود.
- :
مجموع بدهی هایی که یک شرکت باید ظرف یک سال یا یک دوره عملیاتی بازپرداخت کند، نشان دهنده فشار بدهی کوتاه مدت شرکت است.
- :
دارایی هایی که می توان ظرف یک سال به وجه نقد تبدیل کرد یا مورد استفاده قرار داد، از جمله وجه نقد، حساب های دریافتنی، سرمایه گذاری های کوتاه مدت، موجودی کالا و غیره.
- :
کالاهایی که یک کسب و کار برای فروش نگهداری می کند معمولاً زمان زیادی طول می کشد تا به وجه نقد تبدیل شود.
- :
پرداخت هایی که یک کسب و کار از قبل به یک تامین کننده انجام می دهد، معمولاً برای کالاها یا خدماتی که در آینده دریافت می شود، نمی توان بلافاصله به وجه نقد تبدیل کرد.
factor.explanation
هرچه نسبت آنی نقدینگی بالاتر باشد، توانایی بازپرداخت بدهی های کوتاه مدت شرکت بدون تکیه بر نقد کردن موجودی کالا قوی تر است، یعنی شرکت می تواند بدهی های کوتاه مدت خود را با سرعت بیشتری بازپرداخت کند. به طور کلی، نسبت بالاتر از 1 نشان دهنده این است که شرکت از نقدینگی خوبی برخوردار است و ریسک مالی پایینی دارد؛ نسبت کمتر از 1 ممکن است نشان دهنده این باشد که شرکت با فشار بیشتری در بازپرداخت بدهی های کوتاه مدت مواجه است. نسبت آنی در مقایسه با نسبت جاری، موجودی کالا و حساب های پیش پرداخت با نقدینگی نسبتاً ضعیف را حذف می کند، بنابراین می تواند به طور دقیق تری توانایی واقعی شرکت در بازپرداخت بدهی های کوتاه مدت و وضعیت نقدینگی را منعکس کند. این نسبت هنگام تجزیه و تحلیل سلامت مالی کوتاه مدت یک شرکت، ارزش مرجع بالایی دارد.