نرخ رشد لگاریتمی سالانه کل بدهی، تغییر در اندازه بدهی یک شرکت در سال جاری نسبت به سال قبل را نشان می‌دهد و معیار موثری برای فعالیت‌های تامین مالی شرکت و تغییرات در اهرم مالی است. هدف از لگاریتمی کردن این عامل، هموارسازی داده‌ها، کاهش تاثیر داده‌های پرت و سازگارتر کردن داده‌ها با الزامات تحلیل آماری است. مطالعات نشان داده است که در یک بازه زمانی طولانی‌تر (مانند پنج سال)، این عامل همبستگی منفی با بازده سهام آتی دارد، یعنی شرکت‌هایی که رشد بدهی سریع‌تری دارند ممکن است بازده آتی کمتری داشته باشند، که ممکن است مربوط به تأمین مالی بیش از حد و خطرات بالقوه مالی باشد. با این حال، در یک بازه زمانی کوتاه‌تر (مانند سالانه یا فصلی)، این عامل ممکن است همبستگی مثبتی با بازده سهام داشته باشد، که ممکن است منعکس‌کننده اثر رشد کوتاه‌مدت ناشی از گسترش فعال و سرمایه‌گذاری شرکت باشد. بنابراین، هنگام استفاده از این عامل، لازم است بر اساس بازه زمانی تحقیق و اهداف سرمایه‌گذاری، تنظیمات و تفسیرهای مناسب انجام شود.