در اینجا:

• :

  تفاضل بین دارایی های جاری در پایان دوره مربوطه و ابتدای دوره مربوطه. دارایی های جاری شامل دارایی هایی است که می توان ظرف یک سال به وجه نقد تبدیل کرد، مانند موجودی کالا، حساب های دریافتنی و غیره.

• :

  افزایش خالص وجه نقد و معادل های وجه نقد بین پایان دوره مربوطه و ابتدای دوره مربوطه. معادل های وجه نقد عموماً به سرمایه گذاری های کوتاه مدت و بسیار نقدشونده ای اشاره دارد که به راحتی به وجه نقد تبدیل می شوند.

• :

  تفاضل بین بدهی های جاری در پایان و ابتدای دوره مربوطه. بدهی های جاری به بدهی هایی اطلاق می شود که سررسید بازپرداخت آنها ظرف یک سال است، مانند حساب های پرداختنی، وام های کوتاه مدت و غیره.

• :

  تفاضل بین بدهی کوتاه مدت (استقراض در بدهی های جاری) در پایان دوره مربوطه و ابتدای دوره مربوطه. این بخش معمولاً به وام های بانکی و سایر وام های کوتاه مدتی که سررسید آنها ظرف یک سال است، اشاره دارد.

• :

  تفاضل بین مالیات های پرداختنی در پایان دوره مربوطه و ابتدای دوره مربوطه. مالیات های پرداختنی به مالیات هایی اطلاق می شود که شرکت هنوز پرداخت نکرده است و یک بدهی جاری محسوب می شود.

• :

  مربوط به هزینه های استهلاک و سرشکن کردن دوره جاری است. استهلاک به عمل حسابداری کاهش ارزش دارایی های ثابت در طول زمان اطلاق می شود. سرشکن کردن به عمل حسابداری کاهش ارزش دارایی های نامشهود اطلاق می شود.

• :

  میانگین کل دارایی ها در ابتدای و انتهای دوره است. هدف از استفاده از میانگین کل دارایی ها حذف تاثیر تغییرات در اندازه شرکت بر نسبت و قابل مقایسه کردن شرکت های با اندازه های مختلف است.