در این رابطه:

• :

  بازده لگاریتمی سهم i در زمان t. استفاده از بازده‌های لگاریتمی می‌تواند به طور بهتری توزیع غیرنرمال بازده‌ها را مدیریت کند.

• :

  مقدار عرض از مبدا سهم i نشان دهنده بازده مورد انتظار زمانی است که عوامل بازار، اندازه و ارزش همگی 0 باشند، یعنی سطح بازده ویژه سهم. معمولاً برای اندازه گیری توانایی انتخاب سهام استفاده می شود و به آن آلفای جنسن نیز گفته می شود.

• :

  عامل صرف ریسک بازار در زمان t برابر است با بازده سبد بازار منهای نرخ بدون ریسک. این عامل نشان دهنده سطح ریسک کلی بازار سهام است. عامل بازار معمولاً با محاسبه بازده یک شاخص بازار (مانند شاخص CSI 300) منهای نرخ بدون ریسک محاسبه می شود.

• :

  عامل ریسک اندازه در زمان t نشان دهنده بازده اضافی سهام کوچک نسبت به سهام بزرگ است. SMB معمولاً به صورت زیر محاسبه می‌شود: میانگین بازده گروه سهام با ارزش بازار بالا منهای میانگین بازده گروه سهام با ارزش بازار پایین.

• :

  عامل ریسک ارزش در زمان t نشان دهنده بازده اضافی سهام با نسبت ارزش دفتری به بازار بالا نسبت به سهام با نسبت ارزش دفتری به بازار پایین است. HML معمولاً به صورت زیر محاسبه می شود: میانگین بازده گروه سهام با نسبت ارزش دفتری به بازار بالا منهای میانگین بازده گروه سهام با نسبت ارزش دفتری به بازار پایین.

• :

  جمله باقیمانده سهم i در زمان t نشان دهنده بخش بازده ویژه است که توسط مدل سه عاملی فاما-فرنچ قابل توضیح نیست. این جمله باقیمانده به عنوان ریسک ویژه سهم i در نظر گرفته می شود و ممکن است حاوی اطلاعات یا نویز در سطح شرکت باشد.

• :

  برازش رگرسیون مدل سه عاملی فاما-فرنچ نشان دهنده نسبت تغییرات بازده سهام است که مدل می تواند توضیح دهد. دامنه مقدار $R^2$ [0,1] است. هر چه $R^2$ به 1 نزدیکتر باشد، قدرت توضیحی مدل قوی تر است.