ریسک دنباله سیستماتیک
factor.formula
معیار ریسک دنباله بازار λ:
ریسکپذیری دنباله سیستماتیک سهام منفرد β:
در اینجا:
- :
این مقدار چارک 25% بازده روزانه تمام سهام در ماه t است که نشان دهنده آستانه ریسک نزولی بازده کلی بازار برای آن ماه است. بازدههای زیر این مقدار را میتوان در دنباله در نظر گرفت.
- :
این میزان بازده روزانه تمام سهام در ماه t ام است که کمتر از $\mu_t$ است، که نشان دهنده k امین مقدار بازده خاص بازار در ریسک دنباله در آن ماه است.
- :
تعداد کل بازده روزانه تمام سهام در ماه t است که کمتر از $\mu_t$ هستند، که نشان دهنده تعداد روزهای معاملاتی در بازار در آن ماه است که در وضعیت ریسک دنباله قرار دارند.
- :
این معیار ریسک دنباله کلی بازار در ماه t است. مقدار آن برابر با میانگین تمام بازده های روزانه زیر صدک 25٪ در آن ماه تقسیم بر صدک 25٪ است که نشان دهنده اندازه نسبی ریسک دنباله بازار است.
- :
بازده روزانه سهم i در ماه t است.
- :
این عرض از مبدا رگرسیون سهم منفرد i است، که نشان دهنده سطح بازده ذاتی سهم زمانی است که بازده آن تحت تأثیر ریسک دنباله بازار قرار نمی گیرد.
- :
این ضریب ریسک پذیری سهم i نسبت به عامل ریسک دنباله بازار (ریسک پذیری دنباله سیستماتیک) است. این مقدار میانگین تغییر در بازده سهام i را هنگامی که ریسک دنباله بازار یک واحد تغییر می کند، اندازه گیری می کند و خروجی اصلی این عامل است.
- :
این مقدار، جمله پسماند رگرسیون است، که نشان دهنده بخشی از نوسان بازده سهام است که مدل نمی تواند آن را توضیح دهد.
- :
بازه زمانی برای رگرسیون سری زمانی معمولاً 60 ماه است (یا با توجه به شرایط واقعی تنظیم می شود). به منظور جلوگیری از سوگیری آیندهنگر، زمان ریسک دنباله بازار $\lambda_t$ باید یک ماه عقب بیفتد، یعنی از $\lambda_{t-1}$ برای رگرسیون $r_{i,t}$ استفاده شود.
factor.explanation
فاکتور ریسکپذیری دنباله سیستماتیک، حساسیت بازده سهام منفرد را نسبت به ریسک دنباله کلی بازار اندازهگیری میکند. ریسک دنباله بازار بهطور کلی به احتمال و تأثیر رویدادهای منفی شدید در بازار، مانند بحرانهای مالی و رویدادهای قوی سیاه اشاره دارد. این فاکتور بر اساس این فرض بنا شده است: سهامی که ریسکپذیری دنباله بالاتری دارند، هنگام مواجهه بازار با ریسک نزولی شدید، کاهش بیشتری در بازدهی خواهند داشت. بنابراین، از این فاکتور میتوان برای اندازهگیری ریسک نزولی سهام منفرد و ریسک سیستماتیک بالقوه آنها استفاده کرد. مطالعات تجربی نشان دادهاند که سهامی که ریسکپذیری دنباله سیستماتیک بالاتری دارند، در آینده بازده مورد انتظار بالاتری ارائه میدهند و ممکن است یک پاداش جبرانی برای پذیرش ریسک دنباله وجود داشته باشد. این فاکتور برای ایجاد استراتژیهای مدیریت ریسک و انجام تخصیص دارایی اهمیت زیادی دارد.